Nie tylko na Ubuntu.
Fajny program do ściągania wszelakiego rodzaju filmików z Youtube i nie tylko.
Wszystko na twardy dysk i możemy zgrywać np. na DVD.
Ściągamy paczkę >video_downloadhelper-4.9.9-sm+fx (2).xpi na twardy dysk.
Klikamy prawym klawiszem myszki wybieramy: Właściwości>Uprawnienia>Wykonaj plik jako program.
Klikamy prawym klawszem myszki wybieramy Otwóż za pomoca Przeglądarki Firefox.
Program się instaluje, resetujemy Firefoxa i gotowe.
Otwieramy jaką kolwiek stronkę z filmikami i klikamy Narzędzia>Download Helper>Media>Dany film np. w mp4>np. szybkie pobieranie(są inne możliwości które widać na zakładce).
Dane zostają zapisane w Katalogu Domowym>dwhelper.
I mamy co chcemy na twardym dysku.
Miłej zabawy.
niedziela, 1 lipca 2012
czwartek, 29 marca 2012
Język polski w programie K3b.
To dla wszystkich, którzy stwierdzają po instalacji K3b, że skórka jest w języku Angielskim.
Można temu zaradzić wpisując w Terminalu:
sudo apt-get install language-pack-kde-pl
Po instalacji otwieramy K3b klikamy w zakładkę:
Pomoc> Zmień język aplikacji> (wybieramy język główny)Polski
Klikamy OK.
I po restarcie programu możemy korzystać z polskiej skórki.
sobota, 17 marca 2012
Ubumatic w Ubuntu 10.10
Ubumatic możemy pobrać z tego linku:
http://rapidlibrary.com/files/ubumatic-tar-gz_ulf8mnnnxzi89on.html
Pobieramy paczkę na pulpit.
Klikamy prawym klawiszem myszki na paczkę, wybieramy, > Rozpakuj tutaj
Klikamy dwa razy lewym klawiszem w rozpakowany plik, i wybieramy, >Uruchom
I już możemy wybrać co chcemy zainstalować.
A mamy do wyboru:
Co możemy?
http://rapidlibrary.com/files/ubumatic-tar-gz_ulf8mnnnxzi89on.html
Pobieramy paczkę na pulpit.
Klikamy prawym klawiszem myszki na paczkę, wybieramy, > Rozpakuj tutaj
Klikamy dwa razy lewym klawiszem w rozpakowany plik, i wybieramy, >Uruchom
I już możemy wybrać co chcemy zainstalować.
A mamy do wyboru:
Co możemy?
piątek, 16 marca 2012
Kłopot z plikami RAR i Zip w Ubuntu
Nie otwierają się pakiety RAR _Zip.
Jak zainstalować brakujące pakiety?
Trzeba otworzyć Centrum oprogramowania Ubuntu.
W pole wyszukiwanie pakietów wpisujemy RAR.
Wyświetlą się pakiety,wybieramy nie zainstalowane pakiety RAR i 7zip.
Klikamy,>Zainstaluj
Centrum oprogramowania instaluje pakiety.
I wszystkie pliki w tych formatach mamy z głowy.
Nie wiem dlaczego nie są instalowane automatycznie.
Jak zainstalować brakujące pakiety?
Trzeba otworzyć Centrum oprogramowania Ubuntu.
W pole wyszukiwanie pakietów wpisujemy RAR.
Wyświetlą się pakiety,wybieramy nie zainstalowane pakiety RAR i 7zip.
Klikamy,>Zainstaluj
Centrum oprogramowania instaluje pakiety.
I wszystkie pliki w tych formatach mamy z głowy.
Nie wiem dlaczego nie są instalowane automatycznie.
Drukarka Brother DCP-195C na Ubuntu
Pobieramy ze strony producenta:
http://welcome.solutions.brother.com/bsc...l#DCP-195C
(są tu wszystkie inne sterowniki do wszystkich drukarek tej firmy)
Wybieramy pakiety:
Kierowca LPR deb 1.1.3-1 1896 KB 2011.Dec.02
oraz:
cupswrapper driver deb 1.1.3-1 14 KB 2011.Dec.02
Akceptujemy licencje i rozpoczyna się pobieranie.
Po pobraniu klikamy na paczkę dwa razy lewym klawiszem myszki.
Włącza się Centrum oprogramowania, klikamy > Zainstaluj
Druga paczka identycznie.
Po instalacji, otwieramy, System>Administracja>Drukowanie, Zaznaczamy drukarkę DCP195C
Wybieramy, Drukarka> Właściwości, w ustawieniach sprawdzamy czy w Producent i model: Brother DCP-195C CUPS - jesli nie wybieramy, > zmień
Następnie w wykazie drukarek wybieramy nasz model i klikamy, >Zastosuj
I od teraz nasza drukarka powinna działać bez problemu.
Z sterownikami innych drukarek tej firmy będzie tak samo.
Instalacja Wine na Ubuntu
Instalujemy Wine Na Ubuntu za pomocą Synaptic.
1. otwieramy, >System >Administracja, >Synaptic Menedżer Pakietów
2. w Szybkie wyszukiwanie wpisujemy, >Wine
3. zaznaczamy pakiet Wine do instalacji, klikamy, > Zainstaluj
4. program się instaluje, jest zainstalowany, >Programy >Wine.
Możemy korzystać z dobrodziejstw Wine.
PlayOnLinux na Ubuntu
PlayOnLinux ptrzebny w Ubuntu, aby instalować programy kontatybilne z Wine.
PlayOnLinux w wersji Oneiric należy użyć kolejnie komend w Konsoli:
1. wget -q "http://deb.playonlinux.com/public.gpg" -O- | sudo apt-key add -
2. sudo wget http://deb.playonlinux.com/playonlinux_oneiric.list -O /etc/apt/sources.list.d/playonlinux.list
3. sudo apt-get update
4. sudo apt-get install playonlinux
A teraz możemy instalować progamy pasujące do Wine.
Kolejne kroki:
1. uruchamiamy Wine,> Programy> Gry-> PlayOnLinux
2. włączy się asystent, klikamy> Dalej
3. program uaktualni bazę dostępnych aplikacji
4. klikamy następnie, > Zainstaluj aby wyświetlić listę programów
5. zaznaczamy pakiet który nas interesuje, klikamy, > Zastosuj
Deluge - BitTorrent
BitTorent.
Deluge można wgrać wykonując kolejno w Konsoli:
1. sudo add-apt-repository ppa:deluge-team/ppa
2. sudo apt-get update
3. sudo apt-get install deluge
Użytkownicy którzy mają większe potrzeby powinni przejrzeć inne programomy.
Deluge można wgrać wykonując kolejno w Konsoli:
1. sudo add-apt-repository ppa:deluge-team/ppa
2. sudo apt-get update
3. sudo apt-get install deluge
Użytkownicy którzy mają większe potrzeby powinni przejrzeć inne programomy.
sobota, 10 marca 2012
Jak zainstalować codeki DivX i vlc player-a?
W Ubuntu otwieramy terminal i wpisujemy kolejno:
1. cd /tmp
2. wget http://download.divx.com/labs/divx611-20060201-gcc4.0.1.tar.gz
DviX 6.1 codek:
tar -zxvf divx611-20060201-gcc4.0.1.tar.gz
Instalacja vlc player:
1. sudo add-apt-repository ppa:n-muench/vlc
2. sudo apt-get update && sudo apt-get install vlc
Aplikacja instaluje się Programy > Dżwięk i wideo > VLC media player lub możemy wpisac w Konsoli:
vlc /path/to/my-downloaded-movie.avi
Działa bez problemowo.
1. cd /tmp
2. wget http://download.divx.com/labs/divx611-20060201-gcc4.0.1.tar.gz
DviX 6.1 codek:
tar -zxvf divx611-20060201-gcc4.0.1.tar.gz
Instalacja vlc player:
1. sudo add-apt-repository ppa:n-muench/vlc
2. sudo apt-get update && sudo apt-get install vlc
Aplikacja instaluje się Programy > Dżwięk i wideo > VLC media player lub możemy wpisac w Konsoli:
vlc /path/to/my-downloaded-movie.avi
Działa bez problemowo.
Libre Office 3.3 na Ubuntu
Instalujemy za pomocą Konsoli.
Wpisujemy kolejno w konsoli:
1. sudo apt-get autoremove openoffice.org-*
2. sudo add-apt-repository ppa:libreoffice/ppa
3. sudo apt-get update
4. sudo apt-get install libreoffice
Jeszcze paczki integracyjne z Gnome.
1. sudo apt-get install libreoffice-gnome
2. sudo apt-get install language-support-pl
I to wszystko.
W skład pakietu wchodzą niezależne aplikacje:
- dokument tekstowy - Writer
- arkusz kalkulacyjny - Calc
- baza danych - Base
- rysunek - Draw
- prezentacje - Impress
- formuła - Math
Gddyby wynikł problem z Polskim językiem dla całego tekstu to należy otworzyć Menedżer Pakietów Synaptic i dograć polskie paczki libreoffice-pl.
Ja na pasku miałem po instalacji wszystko w Angielskim.
Po instalacji na pasku wybieramy: Narzędzia > Język > Dla całego tekstu > Więcej > Następnie w Interfejs Użytkownika wybieramy Polski > OK.
Traz już jest wszystko po Polsku.
Czytałem na którymś z forów, że wszystkie dystrybucje od wersji 3.4 mają jakieś wady, których nikt dotąd nie usunął.
Tak, że zostaję przt wersji która działa 100% w całości!
Wpisujemy kolejno w konsoli:
1. sudo apt-get autoremove openoffice.org-*
2. sudo add-apt-repository ppa:libreoffice/ppa
3. sudo apt-get update
4. sudo apt-get install libreoffice
Jeszcze paczki integracyjne z Gnome.
1. sudo apt-get install libreoffice-gnome
2. sudo apt-get install language-support-pl
I to wszystko.
W skład pakietu wchodzą niezależne aplikacje:
- dokument tekstowy - Writer
- arkusz kalkulacyjny - Calc
- baza danych - Base
- rysunek - Draw
- prezentacje - Impress
- formuła - Math
Gddyby wynikł problem z Polskim językiem dla całego tekstu to należy otworzyć Menedżer Pakietów Synaptic i dograć polskie paczki libreoffice-pl.
Ja na pasku miałem po instalacji wszystko w Angielskim.
Po instalacji na pasku wybieramy: Narzędzia > Język > Dla całego tekstu > Więcej > Następnie w Interfejs Użytkownika wybieramy Polski > OK.
Traz już jest wszystko po Polsku.
Czytałem na którymś z forów, że wszystkie dystrybucje od wersji 3.4 mają jakieś wady, których nikt dotąd nie usunął.
Tak, że zostaję przt wersji która działa 100% w całości!
czwartek, 8 marca 2012
Jak zainstalować Chrome na Linux-a?
Adobe zapowiedziało koniec Flash Playera dla Linuksa.
Ale wciąż będzie w Chrome.
A więc do pracy, aby zabezpieczyć się na zapas!
Pobieramy paczkę z Chrome np.: http://www.google.pl/chrome/index.html?installdataindex=nosearch&hl=pl&brand=CHMA&utm_campaign=pl&utm_source=pl-ha-emea-pl-bk&utm_medium=ha
Bezpłatna, instalacja, dla systemu Linux Debian/Ubuntu/Mandriva/Fedora/openSUSE.
Klikamy prawym klawiszem myszy, Właściwości > Uprawnienia > Wykonanie pliku jako programu > zamykamy włściwości.
Klikamy dwa razy lewym klawiszem myszy, otwiera się Centrum Oprogramowania Ubuntu klikamy zainstaluj, jeżeli system zapyta o chasło /root . wpisujemy je.
Program się instaluje.
W Mandrivie jeszcze szybciej, ściągamy paczkę "rpm" klikamy dwa razy lewym i centrum oprogramowania instaluje automatycznie.
Potem pyta o ustawienia Chrome, ustawiamy według pytań.
Wszystko szybko i sprawnie mozemy się cieszyć Chrome?
Ale nie wiem czy to dobry pomysł?!
Wolałbym chyba jednak Flach-a.!?
Ale wciąż będzie w Chrome.
A więc do pracy, aby zabezpieczyć się na zapas!
Pobieramy paczkę z Chrome np.: http://www.google.pl/chrome/index.html?installdataindex=nosearch&hl=pl&brand=CHMA&utm_campaign=pl&utm_source=pl-ha-emea-pl-bk&utm_medium=ha
Bezpłatna, instalacja, dla systemu Linux Debian/Ubuntu/Mandriva/Fedora/openSUSE.
Klikamy prawym klawiszem myszy, Właściwości > Uprawnienia > Wykonanie pliku jako programu > zamykamy włściwości.
Klikamy dwa razy lewym klawiszem myszy, otwiera się Centrum Oprogramowania Ubuntu klikamy zainstaluj, jeżeli system zapyta o chasło /root . wpisujemy je.
Program się instaluje.
W Mandrivie jeszcze szybciej, ściągamy paczkę "rpm" klikamy dwa razy lewym i centrum oprogramowania instaluje automatycznie.
Potem pyta o ustawienia Chrome, ustawiamy według pytań.
Wszystko szybko i sprawnie mozemy się cieszyć Chrome?
Ale nie wiem czy to dobry pomysł?!
Wolałbym chyba jednak Flach-a.!?
Adobe Air, Ipla na Mandriva i Ubuntu
Instalacja Adobe Air i Ipla na Mendrativa Linux i Ubuntu.
Nic prostrzego w Madriva, ściągamy paczkę „adobeair.deb”.
Klikamy na nią prawym klawiszem myszki wybieramy Właściwości, następnie zakładkę Uprawnienia i odznaczamy Wykonanie pliku jako Programu, zamykamy.
Klikamy dwa razy lewym klawiszem na paczkę, rozpoczyna się instalacja Adobe Air, po zainstalowaniu Adobe ściągamy paczkę „iplalite.air”.
Następnie klikamy na nią dwa razy lewym klawiszem rozoczyna się instalacja Ipla za pomocą Adobe, klikamy zgodnie z pytaniami Instalatora.
Po zainstalowaniu Ipla automatycznie się uruchomi się.
W Ubuntu tak samo ściągamy paczki i klikamy na Adobe dwa razy lewym Centrum Oprogramowania zainstaluje Adobe.
Następnie klikamy dwa razy lewym klawiszem myszki na paczkę „iplalite.air” i instalacja rozpoczyna się automatycznie.
Po instalacji Ipla uruchamia się automatycznie.
środa, 7 marca 2012
Skype na Ubuntu
Jak zainstalować Skypa na Ubuntu?
Bardzo prosto ściagnąć paczkę np: skype-ubuntu_2.2.0.35-1_i386.deb.
Kliknąć dwa razy lewym klawiszem w plik a Centrum Oprogramowania zainstaluje Skype.
Pytając wcześniej czy mamy zufanie do tego oprogramowania.
A piszę to dlatego że są tacy którzy nie wiedzą jak to zrobić?
Przykład szwagier zadał mi takie pytanie..
W Mandriva ściągamy paczkę w formacie "rpm".
Klikamy dwa razy lewym klawiszem na paczę rpm i instaluje się automatycznie przez Centrum oprogramowania.
A można jeszcze tak, wpisujemy w Konsoli:
1. sudo apt-get update
2. sudo apt-get install skype
I wszystko, możemy się cieszyć rozmowami.!?
Bardzo prosto ściagnąć paczkę np: skype-ubuntu_2.2.0.35-1_i386.deb.
Kliknąć dwa razy lewym klawiszem w plik a Centrum Oprogramowania zainstaluje Skype.
Pytając wcześniej czy mamy zufanie do tego oprogramowania.
A piszę to dlatego że są tacy którzy nie wiedzą jak to zrobić?
Przykład szwagier zadał mi takie pytanie..
W Mandriva ściągamy paczkę w formacie "rpm".
Klikamy dwa razy lewym klawiszem na paczę rpm i instaluje się automatycznie przez Centrum oprogramowania.
A można jeszcze tak, wpisujemy w Konsoli:
1. sudo apt-get update
2. sudo apt-get install skype
I wszystko, możemy się cieszyć rozmowami.!?
poniedziałek, 5 marca 2012
Linux Mandriva.
Trochę historii.
W 1991 roku Linus Torvalds student Helsińskiego Uniwersytetu stworzył jądro pierwszego Linuksa.
Stworzył ten system na własne potrzeby, ale miał pomysł aby ten system był ogólnie dostępny i każdy mógł z niego korzystać.
I to dało impuls społeczności internetowej do prac nad ciągłym udoskonalaniem systemu Linux-a.
Z czasem Linux stał się rozległym, złożonym projektem, w którym na zasadach dobrowolności udziela się wiele osób. Obecnie Linus Torvalds przede wszystkim nadzoruje jego rozwój. Opiekę nad wieloma podsystemami Linuksa oraz stabilnymi gałęziami kodu przekazuje zaufanym współpracownikom, do których zaliczają się między innymi Alan Cox, Andrew Morton czy Marcelo Tosatti.
Dzięki wsparciu Internetu i nowo powstałej społeczności rozwijającej Linuksa, ale również dzięki istnieniu projektu GNU uruchomionego parę lat wcześniej przez Richarda Stallmana, GNU/Linux stał się w całości sprawnym systemem operacyjnym.
System.
Jego moc nie może być porównywana z niczym, jego stabilność jest wprost legendarna, i do tego poprawia się z dnia na dzień.
Ważne jest by wiedzieć, że GNU Linux jest tylko czubkiem góry lodowej nazywanej Free Software lub Open Source po prostu wolne, otwarte źródła.
Ten pomysł jest używany głównie w systemie licencji GPL „General Public License”.
Pierwsza wersja systemu ujrzała światło dzienne w połowie 1994 roku i od tamtej pory system podlega licznym udoskonaleniom Mandriva Linux przyjazny, efektywny, profesjonalny Mandriva wcześniejsza nazwa to „Mandrake” został stworzony w 1998 w celu uczynienia Linuksa łatwiejszym w użytkowaniu dla wszystkich.
Wówczas Linux był już dobrze znany ze względu na swoją wydajność oraz stabilność, jednak wymagał dużej wiedzy technicznej i w większości korzystało się z niego za pomocą wiersza poleceń.
Stąd chyba do dziś pokutuje pojęcie o tym że Linux-y to system tylko dla maniaków i ludzi dobrze znających się na systemie.
Niestety nic bardziej mylnego obecnie Mandriva to system z interfejsem graficznym przewyższającym interfejs graficzny nawet Windowsa, prostota obsługi, minimalizm wiedzy, jakim użytkownik musi się wykazać aby zainstalować i korzystać z systemu.
Mandriva
W krótkim czasie system Mandriva stał się sławny ze względu na łatwość użytkowania oraz swoją funkcjonalność.
Dzięki temu innowacyjnemu podejściu, Mandriva oferuje siłę i stabilność Linuksa zarówno dla zwykłych użytkowników jak i profesjonalistów.
Jednocześnie zapewniając łatwe w użytkowaniu oraz przyjemne środowisko.
Licencja GPL „Powszechna Licencja Publiczna” ma wpływ na sposób rozwijania się i rozpowszechniania Mandriva.
Licencja ta zapewnia wszystkim prawo do kopiowania, rozpowszechniania, badania, modyfikowania i ulepszania systemu tak długo jak długo wyniki tych modyfikacji są udostępniane społeczności i każdej osobie zainteresowanej tym systemem.
Taki system rozwoju umożliwia dystrybucji Mandriva to zbiór najlepszych pomysłów od programistów i użytkowników z całego świata.
Wynikiem czego jest nieprzebrany zbiór technologii i rozwiązań.
Silne strony Mandriva to wielozadaniowy 32-bitowy system operacyjny typu UNIX.
Komputer, na którym pracuje system operacyjny Mandriva może być prosta w użyciu tak samo jak komputer z Windowsem.
Utrzymanie Mandriva Linux wymaga jedynie niewielkiego nakładu sił, gdyż jego system zarządzania oprogramowaniem automatycznie wykrywa zależności oraz unika konfliktów pomiędzy aplikacjami po prostu jeżeli dany program może być w konflikcie z innymi nie jest instalowany.
Dodatkowo narzędzie Mandriva Update udostępnia darmowe i łatwe aktualizowanie poprzez Internet, to chyba najlepszy sposób, aby na bieżąco być z najnowszymi aktualizacjami.
Dzięki sile Linuksa, system Mandriva może chodzić miesiącami bez potrzeby ponownego uruchamiania. przez ponad 10 lat powszechnego używania, znaleziono jedynie kilka wirusów mogących zagrozić Linuksowi.
Ta silna odporność może być wytłumaczona tym iż podstawowa architektura systemu zawiera niezależne powłoki, porównałbym to do cebuli aby zjeść środek trzeba zjeść wszystko po drodze, powłoki te spełniają określone funkcje oraz mają ściśle określone uprawnienia dostępu. Dodatkowo, zwykły użytkownik posiada ograniczone uprawnienia w stosunku do całego systemu ,jedynie użytkownik /root, administrator posiada możliwość do potencjalnego wystawienia systemu na niebezpieczeństwo.
Dzięki graficznemu procesowi instalacji, Mandriva oferuje najbardziej zaawansowane i wydajne wykrywanie sprzętu zarazem graficzne podejście do zarządzania systemem, jako dodatek do zarządzania z wiersza poleceń, czyni z Mandriva łatwo zarządzanym systemem za pośrednictwem interfejsu użytkownika, co zaprzecza twierdzeniu, iż systemem można zarządzać tylko z trybu tekstowego i wiersza poleceń.
Przyjazne i zintegrowane środowiska graficzne takie jak KDE i GNOME zapewnia komfort i łatwość użytkowania, oprócz tego system bezpieczeństwa Mandriva oferuje kilka konfigurowanych poziomów bezpieczeństwa.
Użytkownik może jednak ustawić żądany poziom bezpieczeństwa odpowiadający jego potrzebą. W Mandriva dzięki Centrum Sterowania Mandriva użytkownik może administrować całym system za pośrednictwem jednego panelu.
Kto używa? Mandriva, przede wszystkim indywidualni użytkownicy niekoniecznie posiadający wiedzę informatyczną wymaganą do obsługi, Mandriva jest chyba jedną z najłatwiejszych dystrybucji pod względem obsługi.
Zaawansowani
Profesjonaliści potrzebujący potężnego, funkcjonalnego i stabilnego systemu. Mandriva jest jedną z najbardziej kompleksowych dystrybucji i coraz częściej staje się jedną z najbardziej ulubionych platform biznesowych.
Przykłady zastosowań Mandriva:
Zaawansowane programowanie C/C++/Java/Assembler/Perl/Python/HTML/PHP,itp.
Biuro to OpenOffice.org, KOffice, Abiword, Evolution, Gnumeric
Internet to WWW, poczta elektroniczna
Multimedia odtwarzanie Video, Audio MP3, RealPlayer, gry 2D, 3D
Serwer www Apache z HTTP, PHP
Mandriva jest używany także jako system operacyjny dla serwerów www i wiele innych
zastosowań.
Linux ten jest użytecznym systemem operacyjnym dla komputerów które zarządzają bazami danymi oraz do łączenia ich z serwerami internetowymi.
Serwer LDAPSerwer LDAP przechowujący jedną lub wiele różnych katalogowych baz danych. Serwer FTPSerwery FTP to komputery dostarczające pliki za pośrednictwem protokołu FTP.
Administrator serwera LDAP ma możliwość udostępnienia wybranej grupie użytkowników określonych przywilejów dostępu do danych zgromadzonych na serwerze LDAP.
Z kolei inni użytkownicy mogą mieć ograniczony dostęp do tych danych.
Kolejną zaletą katalogowania danych na serwerze LDAP jest możliwość ustawienia jednego hasła dostępowego do usług takich jak np. ftp, poczta elektroniczna, www.
Serwer DNS i NISSerwer DNS zamienia adresy IP-adresy numeryczne na nazwy komputerów podłączonych do Internetu, a NIS umożliwia globalizację kont użytkowników dla danej sieci, serwer plików dla środowiska Windows, Mandriva zarządza atrybutami i przesyłaniem plików w sieci złożonej z komputerów pracujących pod kontrolą Windowsa dzięki aplikacji Samba.
Serwer poczty internetowej SMTP, POP3, IMAP, Mandriva jest wykorzystywany w firmach w Internecie do zarządzania pocztą elektroniczną pracowników.
Serwer wydruku Mandriva zarządza usługami drukowania dla wszystkich komputerów podłączonych do sieci.
Jego optymalizacja do nowoczesnych procesorów daje systemowi Mandriva znaczną przewagę w stosunku do innych systemów Linuksowych.
Wymagania sprzętowe i obsługiwany sprzęt Procesor Pentium i kompatybilne procesory AMD - zgodne z architekturą SMP i Hyper Threading
Pamięć operacyjna minimum 32 Mb do instalacji w trybie tekstowym minimum 64 Mb doinstalacji w trybie graficznym
Dysk twardy zalecany minimum 250 GB, napędy i nagrywarki CD-ROM/DVD-ROM/CD/DVD, wszystkie z interfejsami SCSI, IDE, PCMCIA, USB 1, USB 2 i IEEE 1394
Zewnętrzne urządzenia do przechowywania danych Zip, USB, SCSI, PCMCIA 100 Mb i 250 Mb, klucze USB, twarde dyski USB i Firewire.
Wszystkie urządzenia SCSI zależnie od zainstalowanego kontrolera.
Serial ATA, większość kontrolerów w trybie non-Raid, kontrolery SCSI, większość kart firmy Adaptec, Tekram, LSI Logic i Advansys.
Kontrolery Raid poza kontrolerami IDE, Serial-ATA 3Ware IDE oraz Serial-ATA Raid, które obsługiwane są bezpośrednio przez jądro systemu.
Karty graficzne, NVIDIA, ATI, 3DFx, SIS, S3 Matrox Intel,Trident zgodne z kartami VESA .itp.
Automatyczna akceleracja 3D w przypadku kart, Matrox ,Banshee, Intel, Radeon, NVIDIA Większość kart telewizyjnych, karty sieciowe, USB oraz wszystkie karty oparte na układach firm Intel , Realtek, 3 Com, NVIDIA i Broadcom i większość bezprzewodowych urządzeń PCMCIA, PCI i USB.
Karty dźwiękowe, Sound Blaster, Sound Blaster, AMD, NVIDIA i wiele innych.
Kreator połączeń z Internetem obsługuje zwykłe modemy, modemy DSL, połączenia kablowe oraz modemy USB.
Sterowniki, większość kamer USB, wszystkie myszki i klawiatury USB, wiele aparatów cyfrowych, skanerów i drukarek.
Jeden zpowodów dla którego wiele osób już korzysta albo ma zamiar zacząć korzystać z systemu Linux jest to że po prostu jest lepszy od Windows.
Dlaczego Linux przewyższa inne systemy? Linux jest na prawdę bardzo stabilny.
Możesz zostawić komputer włączony na kilka miesięcy, a on będzie nadal działał.
Linux jest bezpieczny i praktycznie jest odporny na wszelkie wirusy, pop-up-y i oprogramowanie szpiegujące!
Linux automatycznie wykrywa i konfiguruje dużą ilość urządzeń, dobrze działa także na starszym sprzęcie, dzięki czemu nie musisz, co chwilę zmieniać sprzętu.
Linux to oprogramowanie OPEN oznacza to, że masz całkowitą kontrolę nad oprogramowaniem, jeśli chcesz coś zmienić to możesz to zrobić w każdej chwili!
Kod źródłowy Linuxa jak i sam system jest bezpłatny i dostępny dla każdego bez żadnych ograniczeń.
Natomiast firmy komercyjne zarabiają, tworząc i sprzedając tzw. dystrybucje Linuxa, czyli wersje instalacyjne, zawierające program, kod źródłowy oraz dodatkowe programy użytkowe przystosowane dla tego systemu, cena obejmuje zebranie programów w całość, nagranie CD, oraz drukowanie podręcznika użytkownika, stąd biorą się płatne wersje Linuxa.
Jednak coraz częściej można spotkać również darmowe wersje dużych programów komercyjnych na tą platformę takich jak pakiety biurowe StarOffice, przeglądarkę internetową i klienta pocztowego N. Communicator czy programy graficzne np. Gimp.
Darmowe wersje Evaluation można znaleźć na dodatkach CD czasopism komputerowych lub w Internecie.
Oprócz całkowitej bezpłatności główną zaletą Linuksa są małe wymagania sprzętowe.
Do wykonywania podstawowych zadań wystarczy mu komputer 386 z 4 MB pamięci RAM.
Poza tym Linux funkcjonuje także sprawnie na innych platformach sprzętowych jak Power-PC, Power-Mac, Atari czy Amiga, Linux stał się także bardzo popularnym systemem dla serwerów internetowych, używany jest przez miliony osób również jako system operacyjny stosowany w biurach i domach.
Linux dorównuje, a często przewyższa możliwościami komercyjnym systemom UNIXowym. Dostępnych jest ponad 20 odmian Linuxa pochodzących od firm, różnych organizacji i osób prywatnych.
Z Linuxa możliwy jest dostęp do partycji Windows 95/98 ,FAT 16/32,Windows NT, NTFS.
Co ciekawe w Linuxie możemy również uruchamiać prawie wszystkie 16 i 32 bitowe aplikacje Windows, aby to zrobić potrzebny jest jednak tak zwany emulator np. Wine.
Najpopularniejsze dystrybucje Linuxa to:
RedHat-popularna dystrybucja,
S.U.S.E - niemiecka dystrybucja, ostatnio zyskała dużą popularność,
Debian - bardzo stabilny ale trudny w administracji, tworzony przez grupę programistów zapaleńców.
Mandrake dystrybucja początkowo rozwijana w oparciu o Red Hat 'a - teraz jest odrębnym produktem.
SlackWare - najstabilniejsza i najbezpieczniejsza dystrybucja, niestety trudna w konfiguracji. Pld Linux Distributon - polska dystrybucja oparta na Red Hat.
Aurox - kolejna polska dystrybucja Pocket Linux polska dystrybucja mieści się na jednej dyskietce!
Knoppix - uruchamiany bezpośrednio z płyty CD bez potrzeby instalowania na dysku twardym, idealny dla początkujących!
Wszystkie pakiety dystrybucyjne Linuxa bazują na tym samym jądrze /kernelu/.
Kernel zawiera podstawowe funkcje systemu operacyjnego, ładuje niezbędne sterowniki systemu plików, obsługi sieci oraz dołączonych urządzeń i uruchamianych z linii poleceń narzędziowych programów pomocniczych.
Linux podobnie jak większość nowoczesnych systemów operacyjnych ma wygodny i łatwy w użyciu interfejs graficzny, podobny również do Windowsowych okienek, tzw. X-ndow.
Wspomniany X-Windows to specyficzne środowisko graficzne Linuxa, które do złudzenia przypomina okna Windows.
Dostępne są 2 interfejsy graficzne KDE i GNU, pamięciożerne jest KDE minimum 32 lub 64 MB RAM -u ale za to jest to menadżer najłatwiejszy.
Obsługa odbywa się w nim analogicznie jak w Windows, bezpośrednio spod grafiki przy wykorzystaniu wbudowanego mechanizmu „przeciągnij i upuść " i innych tego typu ułatwień znanych z Windowsowych okienek.
Konfiguracja w Mandriva czy Ubuntu wykonujemy w Centrum Sterowania interfejs graficzny wszystko opisane tematycznie, oraz dostępne programy z opisami.
Linux w dużym stopniu zawdzięcza swoją popularność doskonałej stabilności działania, dzięki czemu znalazł zastosowanie w narzędziach programistycznych i serwerowych a przez to staje się coraz bardziej popularny.
Programów przeznaczonych na tę platformę operacyjną przybywa każdego dnia, dzięki czemu system ze znakiem „Pingwina” z pewnością będzie konkurował z Windowsem także na scenie domowych zastosowań.
Dzięki graficznemu procesowi instalacji, Mandriva Linux oferuje najbardziej zaawansowane i wydajne wykrywanie sprzętu.
Graficzne podejście do administracji systemu, jako dodatek do zarządzania z wiersza poleceń, czyni z Linuksa Mandriva system operacyjny integrujący i zarządzający systemem za pośrednictwem interfejsu użytkownika, „Przeczy twierdzeniu, że Linuksem można zarządzać tylko z trybu tekstowego i wiersza poleceń”.
Przyjazna integracja przyjaznych dla użytkownika graficznych środowisk takich jak KDE i GNOME zapewnia komfort i łatwość używania.
Kilka konfigurowanych poziomów bezpieczeństwa Mandriva Linux, użytkownik może jednak ustawić żądany poziom bezpieczeństwa odpowiadający aktualnym potrzebom.
Scentralizowany system zarządzania Dzięki Centrum Sterowania Mandriva, użytkownik może administrować całym system za pośrednictwem jednego panelu.
Graficzny instalator jest ergonomicznie skonstruowany, standardowa procedura instalacji jest bardzo uproszczona.
Domyślne ustawienia są bardzo intuicyjnie dobrane a sprzęt wykrywany i konfigurowany dla najlepszej współpracy z systemem.
Zaawansowani mają dostęp do zaawansowanych opcji w każdym punkcie instalacji.
Narzędzie „automatyczna - instalacja" jest świetnym rozwiązaniem do powielania serwerowych i desktopowych instalacji.
Instalator poza tym, że posiada nowe funkcje jak np. zmiana rozmiaru istniejących partycji NTFS posiada również obsługę standardowych partycji dyskowych jak EXT2, EXT3, EXT4, szyfrowanie partycji, potrafi konfigurować dyski RAID oraz zmieniać rozmiar istniejących partycji FAT16, FAT32, NTFS.
Mandrake posiada ogromną liczbę programów dostępnych w systemie i za pośrednictwem połączenia internetowego, znaleźć można praktycznie każdy program odpowiadający programom z Windows.
W przeciwieństwie do innych dystrybucji Linuxa jest całkowicie spolszczony!
Dzięki pakietowi OpenOffice nie musisz korzystać z komercyjnego MS Office XP z Windows!
Jest to w pełni funkcjonalny pakiet biurowy kompatybilny z MS Office.
Dzięki emulatorowi Wine, który w najnowszym Linuxie Mandriva jest juz wbudowany, nie trzeba rozstawać się ze swoimi ulubionymi programami i grami dla Windows, większość z nich z łatwością uruchomi się pod Linuxem.
W systemie dostępne są także rozbudowane komunikatory internetowe, AOL, IRC, ICQ.
Instalacja
Najłatwiejszym sposobem zainstalowania Linux Mandriva jest zainstalowanie tej dystrybucji z płyty bootowalnej.
Do przeprowadzenia tego typu instalacji należy posiadać botowalną płytkę CD lub DVD z Linux Mandriva
Na wstępie w BIOS pierwszym punktem przy instalacji jest ustawienie w BIOSIE funkcji ładowania systemu z dysku CD-DVD.
Wkładamy płytę z Linux Mandriva do napędu, startujemy bios i nastąpuje start CD-DVD.
Ukaże nam się niebieskie okno.
Wciskamy klawisz Enter i przechodzimy do dalszej części instalacji.
Po chwili załaduje nam się instalator, wybór języka instalatora Mandriva wybieramy oczwiście polski język instalatora.
W ten sposób przechodzimy do kolejnego punktu instalacji już w polskim instalatorze.
Licencja aby przejść dalej należy przeczytać i zaakceptować licencje
Parametr Instalacji Wybieramy jako początkujący użytkownik parametr „Zalecana " i klikamy na przycisk "Zainstaluj ".
Istnieje jeszcze parametr Instalacja Zaawansowana, ale nie będziemy jej opisywać gdyż, jeżeli ktoś jest zaawansowanym użytkownikiem nie potrzebuje tej instrukcji instalacji.
Układ klawiatury w tym momencie możemy dokonać wyboru układu klawiatury, proponowane są układy klawiatury zgodne z językiem, jaki wybraliśmy dla naszego instalatora.
Osobiście preferuje układ "Polski (programisty) " (ALT+A=Ą). Klikamy, więc na Polski(programisty) i przechodzimy dalej.
Podział dysku na partycje Linuksa najlepiej instalować na osobnych partycjach EXT2,EXT3, zalecana EXT4.
1.Użyj istniejących partycji ta opcja będzie wyświetlona tylko w przypadku gdy na dysku były już wcześniej utworzone partycje systemu Linux.
2.Jeden system na dysku Linux, jeżeli na dysku chcemy mieć tylko system operacyjny Linux to wybieramy opcje „Automatyczny podział na partycje ", nastąpi samoczynne przepartycjonowanie dysku i formatowanie nowych partycji.
3. Dwa systemy operacyjne Linux i Windows Linux ma bardzo dobrego Boot Loadera, program do wyboru systemu operacyjnego przy starcie.
Możemy bardzo prosto zainstalować dwa systemy na jednym dysku i wybierać je przy starcie komputera, dzielimy dysk na partycje, wybieramy „Zaawansowany podział na partycje " w nowym oknie widzimy graficzny podział dysku na partycje.
Usuwamy wszystkie partycje zaznaczając je po kolei i klikamy na przycisk Usuń.
Mamy Dysk np. 500 GB, więc dzielimy go np. 250 GB Windows, 250 GB Linux.
Teraz tworzymy nowe partycje, pierwszą Windowsową o rozmiarze około 20 GB pod C:WIN, następnie tworzymy kolejne D:, E:, itd. wedwug uznania i potrzeb, pamiętaj aby przy tworzeniu wybrać jako system plików NTFS.
No i oczywiście przed instalacją Linuxa proponuję pierwsze zainstalować Windows, wtedy instalacja programu rozruchwego Windows czy Linux zostanie uruchomiona od razu.
W innym przypadku będziemy musieli aktualizować instalacje Linuxa jeszcze raz.
Następnie tworzymy partycje Linuksowe, najlepiej wybrać „Podziel automatycznie”, jeżeli robimy ręczny podział to wybieramy, format plików EXT3, zalecane EXT4 punkt montowania „/” czyli root.
Kolejną tworzoną partycją jest partycja SWAP, wielkości około 2 GB - 4GB. resztę miejsca na dysku wykorzystujemy na utworzenie partycji /Home.
Mandriva wykryje i zainstaluje dyski Windows a Windows niestety nie wykrywa dysków Linuksowych, teraz zatwierdzamy wszystko i nastąpi formatowanie partycji Linux i przejście dalej.
Instalacja pakietów wybór grup pakietów, Stacja robocza Komputer biurowy, Programy biurowe, procesory tekstu, arkusze kalkulacyjne, przeglądarki, pdf, itp. komputer do gier, proste gry zręcznościowe, planszowe, strategiczne itp.
Korzystanie z multimediów, programy do odtwarzania, edycji dźwięku i video.
Korzystanie z internetu, zestaw narzędzi do czytania i wysyłania poczty i grup dyskusyjnych, oraz przeglądania sieci WEB.
Komputer sieciowy, programy klientów dla różnych protokołów, w tym ssh.
Konfiguracja, narzędzia ułatwiające konfiguracje komputera.
Stacja robocza dla naukowca narzędzia dla konsoli, edytory, powłoki, narzędzia plikowe, terminale. Programowanie, biblioteki do programowania w C i C++, programy i pliki nagłówkowe.
Dokumentacja, podręczniki i HOWTO dotyczące Linuksa i wolnego oprogramowania, LSB podstawa standardu Linuksa.
Obsługa aplikacji ze źródeł trzecich, serwer WWW/FTP , serwer Apache oraz Pro-Ftpd.
Poczta, Narzędzia pracy grupowej, News, serwer pocztowy Postfix, serwer grup dyskusyjnych. Bazy danych, serwer baz danych Postgre SQL lub MySQL.
Zapora sieciowa, router, zabezpieczenie komputera przed Hackerami DNS/NIS, serwer systemu Serwer sieciowy, serwery NFS, SMB, SSH, oraz serwer pośredniczący.
Środowisko graficzne Stacja robocza z KDE, podstawowe środowisko graficzne wraz z zestawem towarzyszących narzędzi.
Stacja robocza z GNOME, środowisko graficzne z przyjaznymi dla użytkownika zestawami aplikacji oraz inne pulpity graficzne.
Klikamy na przycisk OK i czekamy na zainstalowanie Linuksa.
Hasło root-a W tym punkcie instalacji należy ustawić hasło root-a czyli administratora.
Pamiętaj, aby hasło nie było zbyt łatwe do odgadnięcia ani też zbyt skomplikowane.
Użytkownicy W tym miejscu możesz dodać zwykłych użytkowników, utworzyć ich konta.
Automatyczne logowanie na komputerze Możesz skonfigurować tak system, aby przy ładowaniu automatycznie logował wybranego użytkownika.
Druid konfiguracji sieci W tym punkcie możemy skonfigurować sieć oraz ustawić nasze połączenie z internetem.
Różne w tym punkcie możemy skonfigurować, drukarkę, mysz, możemy wybrać i przetestować posiadaną przez nas mysz.
Strefa czasowa wybrana jest automatycznie na podstawie języka instalacji systemu, można ją zmienić w tym miejscu ręcznie.
Oraz pytanie gdzie ma być zinstalowany program startowy LILIO, najlepiej odznaczyć Pierwszy sektor MBR.
Karta dźwiękowa, konfiguracja X, karta graficzna oraz ustawiamy rozdzielczość i głębie kolorów ekranu.
Koniec Wyjmujemy płytę instalacyjną z napędu i nastąpi samoczynne restartowanie komputera.
Teraz przy starcie możemy wybrać system operacyjny Windows lub Mandriva Linux.
W 1991 roku Linus Torvalds student Helsińskiego Uniwersytetu stworzył jądro pierwszego Linuksa.
Stworzył ten system na własne potrzeby, ale miał pomysł aby ten system był ogólnie dostępny i każdy mógł z niego korzystać.
I to dało impuls społeczności internetowej do prac nad ciągłym udoskonalaniem systemu Linux-a.
Z czasem Linux stał się rozległym, złożonym projektem, w którym na zasadach dobrowolności udziela się wiele osób. Obecnie Linus Torvalds przede wszystkim nadzoruje jego rozwój. Opiekę nad wieloma podsystemami Linuksa oraz stabilnymi gałęziami kodu przekazuje zaufanym współpracownikom, do których zaliczają się między innymi Alan Cox, Andrew Morton czy Marcelo Tosatti.
Dzięki wsparciu Internetu i nowo powstałej społeczności rozwijającej Linuksa, ale również dzięki istnieniu projektu GNU uruchomionego parę lat wcześniej przez Richarda Stallmana, GNU/Linux stał się w całości sprawnym systemem operacyjnym.
System.
Jego moc nie może być porównywana z niczym, jego stabilność jest wprost legendarna, i do tego poprawia się z dnia na dzień.
Ważne jest by wiedzieć, że GNU Linux jest tylko czubkiem góry lodowej nazywanej Free Software lub Open Source po prostu wolne, otwarte źródła.
Ten pomysł jest używany głównie w systemie licencji GPL „General Public License”.
Pierwsza wersja systemu ujrzała światło dzienne w połowie 1994 roku i od tamtej pory system podlega licznym udoskonaleniom Mandriva Linux przyjazny, efektywny, profesjonalny Mandriva wcześniejsza nazwa to „Mandrake” został stworzony w 1998 w celu uczynienia Linuksa łatwiejszym w użytkowaniu dla wszystkich.
Wówczas Linux był już dobrze znany ze względu na swoją wydajność oraz stabilność, jednak wymagał dużej wiedzy technicznej i w większości korzystało się z niego za pomocą wiersza poleceń.
Stąd chyba do dziś pokutuje pojęcie o tym że Linux-y to system tylko dla maniaków i ludzi dobrze znających się na systemie.
Niestety nic bardziej mylnego obecnie Mandriva to system z interfejsem graficznym przewyższającym interfejs graficzny nawet Windowsa, prostota obsługi, minimalizm wiedzy, jakim użytkownik musi się wykazać aby zainstalować i korzystać z systemu.
Mandriva
W krótkim czasie system Mandriva stał się sławny ze względu na łatwość użytkowania oraz swoją funkcjonalność.
Dzięki temu innowacyjnemu podejściu, Mandriva oferuje siłę i stabilność Linuksa zarówno dla zwykłych użytkowników jak i profesjonalistów.
Jednocześnie zapewniając łatwe w użytkowaniu oraz przyjemne środowisko.
Licencja GPL „Powszechna Licencja Publiczna” ma wpływ na sposób rozwijania się i rozpowszechniania Mandriva.
Licencja ta zapewnia wszystkim prawo do kopiowania, rozpowszechniania, badania, modyfikowania i ulepszania systemu tak długo jak długo wyniki tych modyfikacji są udostępniane społeczności i każdej osobie zainteresowanej tym systemem.
Taki system rozwoju umożliwia dystrybucji Mandriva to zbiór najlepszych pomysłów od programistów i użytkowników z całego świata.
Wynikiem czego jest nieprzebrany zbiór technologii i rozwiązań.
Silne strony Mandriva to wielozadaniowy 32-bitowy system operacyjny typu UNIX.
Komputer, na którym pracuje system operacyjny Mandriva może być prosta w użyciu tak samo jak komputer z Windowsem.
Utrzymanie Mandriva Linux wymaga jedynie niewielkiego nakładu sił, gdyż jego system zarządzania oprogramowaniem automatycznie wykrywa zależności oraz unika konfliktów pomiędzy aplikacjami po prostu jeżeli dany program może być w konflikcie z innymi nie jest instalowany.
Dodatkowo narzędzie Mandriva Update udostępnia darmowe i łatwe aktualizowanie poprzez Internet, to chyba najlepszy sposób, aby na bieżąco być z najnowszymi aktualizacjami.
Dzięki sile Linuksa, system Mandriva może chodzić miesiącami bez potrzeby ponownego uruchamiania. przez ponad 10 lat powszechnego używania, znaleziono jedynie kilka wirusów mogących zagrozić Linuksowi.
Ta silna odporność może być wytłumaczona tym iż podstawowa architektura systemu zawiera niezależne powłoki, porównałbym to do cebuli aby zjeść środek trzeba zjeść wszystko po drodze, powłoki te spełniają określone funkcje oraz mają ściśle określone uprawnienia dostępu. Dodatkowo, zwykły użytkownik posiada ograniczone uprawnienia w stosunku do całego systemu ,jedynie użytkownik /root, administrator posiada możliwość do potencjalnego wystawienia systemu na niebezpieczeństwo.
Dzięki graficznemu procesowi instalacji, Mandriva oferuje najbardziej zaawansowane i wydajne wykrywanie sprzętu zarazem graficzne podejście do zarządzania systemem, jako dodatek do zarządzania z wiersza poleceń, czyni z Mandriva łatwo zarządzanym systemem za pośrednictwem interfejsu użytkownika, co zaprzecza twierdzeniu, iż systemem można zarządzać tylko z trybu tekstowego i wiersza poleceń.
Przyjazne i zintegrowane środowiska graficzne takie jak KDE i GNOME zapewnia komfort i łatwość użytkowania, oprócz tego system bezpieczeństwa Mandriva oferuje kilka konfigurowanych poziomów bezpieczeństwa.
Użytkownik może jednak ustawić żądany poziom bezpieczeństwa odpowiadający jego potrzebą. W Mandriva dzięki Centrum Sterowania Mandriva użytkownik może administrować całym system za pośrednictwem jednego panelu.
Kto używa? Mandriva, przede wszystkim indywidualni użytkownicy niekoniecznie posiadający wiedzę informatyczną wymaganą do obsługi, Mandriva jest chyba jedną z najłatwiejszych dystrybucji pod względem obsługi.
Zaawansowani
Profesjonaliści potrzebujący potężnego, funkcjonalnego i stabilnego systemu. Mandriva jest jedną z najbardziej kompleksowych dystrybucji i coraz częściej staje się jedną z najbardziej ulubionych platform biznesowych.
Przykłady zastosowań Mandriva:
Zaawansowane programowanie C/C++/Java/Assembler/Perl/Python/HTML/PHP,itp.
Biuro to OpenOffice.org, KOffice, Abiword, Evolution, Gnumeric
Internet to WWW, poczta elektroniczna
Multimedia odtwarzanie Video, Audio MP3, RealPlayer, gry 2D, 3D
Serwer www Apache z HTTP, PHP
Mandriva jest używany także jako system operacyjny dla serwerów www i wiele innych
zastosowań.
Linux ten jest użytecznym systemem operacyjnym dla komputerów które zarządzają bazami danymi oraz do łączenia ich z serwerami internetowymi.
Serwer LDAPSerwer LDAP przechowujący jedną lub wiele różnych katalogowych baz danych. Serwer FTPSerwery FTP to komputery dostarczające pliki za pośrednictwem protokołu FTP.
Administrator serwera LDAP ma możliwość udostępnienia wybranej grupie użytkowników określonych przywilejów dostępu do danych zgromadzonych na serwerze LDAP.
Z kolei inni użytkownicy mogą mieć ograniczony dostęp do tych danych.
Kolejną zaletą katalogowania danych na serwerze LDAP jest możliwość ustawienia jednego hasła dostępowego do usług takich jak np. ftp, poczta elektroniczna, www.
Serwer DNS i NISSerwer DNS zamienia adresy IP-adresy numeryczne na nazwy komputerów podłączonych do Internetu, a NIS umożliwia globalizację kont użytkowników dla danej sieci, serwer plików dla środowiska Windows, Mandriva zarządza atrybutami i przesyłaniem plików w sieci złożonej z komputerów pracujących pod kontrolą Windowsa dzięki aplikacji Samba.
Serwer poczty internetowej SMTP, POP3, IMAP, Mandriva jest wykorzystywany w firmach w Internecie do zarządzania pocztą elektroniczną pracowników.
Serwer wydruku Mandriva zarządza usługami drukowania dla wszystkich komputerów podłączonych do sieci.
Jego optymalizacja do nowoczesnych procesorów daje systemowi Mandriva znaczną przewagę w stosunku do innych systemów Linuksowych.
Wymagania sprzętowe i obsługiwany sprzęt Procesor Pentium i kompatybilne procesory AMD - zgodne z architekturą SMP i Hyper Threading
Pamięć operacyjna minimum 32 Mb do instalacji w trybie tekstowym minimum 64 Mb doinstalacji w trybie graficznym
Dysk twardy zalecany minimum 250 GB, napędy i nagrywarki CD-ROM/DVD-ROM/CD/DVD, wszystkie z interfejsami SCSI, IDE, PCMCIA, USB 1, USB 2 i IEEE 1394
Zewnętrzne urządzenia do przechowywania danych Zip, USB, SCSI, PCMCIA 100 Mb i 250 Mb, klucze USB, twarde dyski USB i Firewire.
Wszystkie urządzenia SCSI zależnie od zainstalowanego kontrolera.
Serial ATA, większość kontrolerów w trybie non-Raid, kontrolery SCSI, większość kart firmy Adaptec, Tekram, LSI Logic i Advansys.
Kontrolery Raid poza kontrolerami IDE, Serial-ATA 3Ware IDE oraz Serial-ATA Raid, które obsługiwane są bezpośrednio przez jądro systemu.
Karty graficzne, NVIDIA, ATI, 3DFx, SIS, S3 Matrox Intel,Trident zgodne z kartami VESA .itp.
Automatyczna akceleracja 3D w przypadku kart, Matrox ,Banshee, Intel, Radeon, NVIDIA Większość kart telewizyjnych, karty sieciowe, USB oraz wszystkie karty oparte na układach firm Intel , Realtek, 3 Com, NVIDIA i Broadcom i większość bezprzewodowych urządzeń PCMCIA, PCI i USB.
Karty dźwiękowe, Sound Blaster, Sound Blaster, AMD, NVIDIA i wiele innych.
Kreator połączeń z Internetem obsługuje zwykłe modemy, modemy DSL, połączenia kablowe oraz modemy USB.
Sterowniki, większość kamer USB, wszystkie myszki i klawiatury USB, wiele aparatów cyfrowych, skanerów i drukarek.
Jeden zpowodów dla którego wiele osób już korzysta albo ma zamiar zacząć korzystać z systemu Linux jest to że po prostu jest lepszy od Windows.
Dlaczego Linux przewyższa inne systemy? Linux jest na prawdę bardzo stabilny.
Możesz zostawić komputer włączony na kilka miesięcy, a on będzie nadal działał.
Linux jest bezpieczny i praktycznie jest odporny na wszelkie wirusy, pop-up-y i oprogramowanie szpiegujące!
Linux automatycznie wykrywa i konfiguruje dużą ilość urządzeń, dobrze działa także na starszym sprzęcie, dzięki czemu nie musisz, co chwilę zmieniać sprzętu.
Linux to oprogramowanie OPEN oznacza to, że masz całkowitą kontrolę nad oprogramowaniem, jeśli chcesz coś zmienić to możesz to zrobić w każdej chwili!
Kod źródłowy Linuxa jak i sam system jest bezpłatny i dostępny dla każdego bez żadnych ograniczeń.
Natomiast firmy komercyjne zarabiają, tworząc i sprzedając tzw. dystrybucje Linuxa, czyli wersje instalacyjne, zawierające program, kod źródłowy oraz dodatkowe programy użytkowe przystosowane dla tego systemu, cena obejmuje zebranie programów w całość, nagranie CD, oraz drukowanie podręcznika użytkownika, stąd biorą się płatne wersje Linuxa.
Jednak coraz częściej można spotkać również darmowe wersje dużych programów komercyjnych na tą platformę takich jak pakiety biurowe StarOffice, przeglądarkę internetową i klienta pocztowego N. Communicator czy programy graficzne np. Gimp.
Darmowe wersje Evaluation można znaleźć na dodatkach CD czasopism komputerowych lub w Internecie.
Oprócz całkowitej bezpłatności główną zaletą Linuksa są małe wymagania sprzętowe.
Do wykonywania podstawowych zadań wystarczy mu komputer 386 z 4 MB pamięci RAM.
Poza tym Linux funkcjonuje także sprawnie na innych platformach sprzętowych jak Power-PC, Power-Mac, Atari czy Amiga, Linux stał się także bardzo popularnym systemem dla serwerów internetowych, używany jest przez miliony osób również jako system operacyjny stosowany w biurach i domach.
Linux dorównuje, a często przewyższa możliwościami komercyjnym systemom UNIXowym. Dostępnych jest ponad 20 odmian Linuxa pochodzących od firm, różnych organizacji i osób prywatnych.
Z Linuxa możliwy jest dostęp do partycji Windows 95/98 ,FAT 16/32,Windows NT, NTFS.
Co ciekawe w Linuxie możemy również uruchamiać prawie wszystkie 16 i 32 bitowe aplikacje Windows, aby to zrobić potrzebny jest jednak tak zwany emulator np. Wine.
Najpopularniejsze dystrybucje Linuxa to:
RedHat-popularna dystrybucja,
S.U.S.E - niemiecka dystrybucja, ostatnio zyskała dużą popularność,
Debian - bardzo stabilny ale trudny w administracji, tworzony przez grupę programistów zapaleńców.
Mandrake dystrybucja początkowo rozwijana w oparciu o Red Hat 'a - teraz jest odrębnym produktem.
SlackWare - najstabilniejsza i najbezpieczniejsza dystrybucja, niestety trudna w konfiguracji. Pld Linux Distributon - polska dystrybucja oparta na Red Hat.
Aurox - kolejna polska dystrybucja Pocket Linux polska dystrybucja mieści się na jednej dyskietce!
Knoppix - uruchamiany bezpośrednio z płyty CD bez potrzeby instalowania na dysku twardym, idealny dla początkujących!
Wszystkie pakiety dystrybucyjne Linuxa bazują na tym samym jądrze /kernelu/.
Kernel zawiera podstawowe funkcje systemu operacyjnego, ładuje niezbędne sterowniki systemu plików, obsługi sieci oraz dołączonych urządzeń i uruchamianych z linii poleceń narzędziowych programów pomocniczych.
Linux podobnie jak większość nowoczesnych systemów operacyjnych ma wygodny i łatwy w użyciu interfejs graficzny, podobny również do Windowsowych okienek, tzw. X-ndow.
Wspomniany X-Windows to specyficzne środowisko graficzne Linuxa, które do złudzenia przypomina okna Windows.
Dostępne są 2 interfejsy graficzne KDE i GNU, pamięciożerne jest KDE minimum 32 lub 64 MB RAM -u ale za to jest to menadżer najłatwiejszy.
Obsługa odbywa się w nim analogicznie jak w Windows, bezpośrednio spod grafiki przy wykorzystaniu wbudowanego mechanizmu „przeciągnij i upuść " i innych tego typu ułatwień znanych z Windowsowych okienek.
Konfiguracja w Mandriva czy Ubuntu wykonujemy w Centrum Sterowania interfejs graficzny wszystko opisane tematycznie, oraz dostępne programy z opisami.
Linux w dużym stopniu zawdzięcza swoją popularność doskonałej stabilności działania, dzięki czemu znalazł zastosowanie w narzędziach programistycznych i serwerowych a przez to staje się coraz bardziej popularny.
Programów przeznaczonych na tę platformę operacyjną przybywa każdego dnia, dzięki czemu system ze znakiem „Pingwina” z pewnością będzie konkurował z Windowsem także na scenie domowych zastosowań.
Dzięki graficznemu procesowi instalacji, Mandriva Linux oferuje najbardziej zaawansowane i wydajne wykrywanie sprzętu.
Graficzne podejście do administracji systemu, jako dodatek do zarządzania z wiersza poleceń, czyni z Linuksa Mandriva system operacyjny integrujący i zarządzający systemem za pośrednictwem interfejsu użytkownika, „Przeczy twierdzeniu, że Linuksem można zarządzać tylko z trybu tekstowego i wiersza poleceń”.
Przyjazna integracja przyjaznych dla użytkownika graficznych środowisk takich jak KDE i GNOME zapewnia komfort i łatwość używania.
Kilka konfigurowanych poziomów bezpieczeństwa Mandriva Linux, użytkownik może jednak ustawić żądany poziom bezpieczeństwa odpowiadający aktualnym potrzebom.
Scentralizowany system zarządzania Dzięki Centrum Sterowania Mandriva, użytkownik może administrować całym system za pośrednictwem jednego panelu.
Graficzny instalator jest ergonomicznie skonstruowany, standardowa procedura instalacji jest bardzo uproszczona.
Domyślne ustawienia są bardzo intuicyjnie dobrane a sprzęt wykrywany i konfigurowany dla najlepszej współpracy z systemem.
Zaawansowani mają dostęp do zaawansowanych opcji w każdym punkcie instalacji.
Narzędzie „automatyczna - instalacja" jest świetnym rozwiązaniem do powielania serwerowych i desktopowych instalacji.
Instalator poza tym, że posiada nowe funkcje jak np. zmiana rozmiaru istniejących partycji NTFS posiada również obsługę standardowych partycji dyskowych jak EXT2, EXT3, EXT4, szyfrowanie partycji, potrafi konfigurować dyski RAID oraz zmieniać rozmiar istniejących partycji FAT16, FAT32, NTFS.
Mandrake posiada ogromną liczbę programów dostępnych w systemie i za pośrednictwem połączenia internetowego, znaleźć można praktycznie każdy program odpowiadający programom z Windows.
W przeciwieństwie do innych dystrybucji Linuxa jest całkowicie spolszczony!
Dzięki pakietowi OpenOffice nie musisz korzystać z komercyjnego MS Office XP z Windows!
Jest to w pełni funkcjonalny pakiet biurowy kompatybilny z MS Office.
Dzięki emulatorowi Wine, który w najnowszym Linuxie Mandriva jest juz wbudowany, nie trzeba rozstawać się ze swoimi ulubionymi programami i grami dla Windows, większość z nich z łatwością uruchomi się pod Linuxem.
W systemie dostępne są także rozbudowane komunikatory internetowe, AOL, IRC, ICQ.
Instalacja
Najłatwiejszym sposobem zainstalowania Linux Mandriva jest zainstalowanie tej dystrybucji z płyty bootowalnej.
Do przeprowadzenia tego typu instalacji należy posiadać botowalną płytkę CD lub DVD z Linux Mandriva
Na wstępie w BIOS pierwszym punktem przy instalacji jest ustawienie w BIOSIE funkcji ładowania systemu z dysku CD-DVD.
Wkładamy płytę z Linux Mandriva do napędu, startujemy bios i nastąpuje start CD-DVD.
Ukaże nam się niebieskie okno.
Wciskamy klawisz Enter i przechodzimy do dalszej części instalacji.
Po chwili załaduje nam się instalator, wybór języka instalatora Mandriva wybieramy oczwiście polski język instalatora.
W ten sposób przechodzimy do kolejnego punktu instalacji już w polskim instalatorze.
Licencja aby przejść dalej należy przeczytać i zaakceptować licencje
Parametr Instalacji Wybieramy jako początkujący użytkownik parametr „Zalecana " i klikamy na przycisk "Zainstaluj ".
Istnieje jeszcze parametr Instalacja Zaawansowana, ale nie będziemy jej opisywać gdyż, jeżeli ktoś jest zaawansowanym użytkownikiem nie potrzebuje tej instrukcji instalacji.
Układ klawiatury w tym momencie możemy dokonać wyboru układu klawiatury, proponowane są układy klawiatury zgodne z językiem, jaki wybraliśmy dla naszego instalatora.
Osobiście preferuje układ "Polski (programisty) " (ALT+A=Ą). Klikamy, więc na Polski(programisty) i przechodzimy dalej.
Podział dysku na partycje Linuksa najlepiej instalować na osobnych partycjach EXT2,EXT3, zalecana EXT4.
1.Użyj istniejących partycji ta opcja będzie wyświetlona tylko w przypadku gdy na dysku były już wcześniej utworzone partycje systemu Linux.
2.Jeden system na dysku Linux, jeżeli na dysku chcemy mieć tylko system operacyjny Linux to wybieramy opcje „Automatyczny podział na partycje ", nastąpi samoczynne przepartycjonowanie dysku i formatowanie nowych partycji.
3. Dwa systemy operacyjne Linux i Windows Linux ma bardzo dobrego Boot Loadera, program do wyboru systemu operacyjnego przy starcie.
Możemy bardzo prosto zainstalować dwa systemy na jednym dysku i wybierać je przy starcie komputera, dzielimy dysk na partycje, wybieramy „Zaawansowany podział na partycje " w nowym oknie widzimy graficzny podział dysku na partycje.
Usuwamy wszystkie partycje zaznaczając je po kolei i klikamy na przycisk Usuń.
Mamy Dysk np. 500 GB, więc dzielimy go np. 250 GB Windows, 250 GB Linux.
Teraz tworzymy nowe partycje, pierwszą Windowsową o rozmiarze około 20 GB pod C:WIN, następnie tworzymy kolejne D:, E:, itd. wedwug uznania i potrzeb, pamiętaj aby przy tworzeniu wybrać jako system plików NTFS.
No i oczywiście przed instalacją Linuxa proponuję pierwsze zainstalować Windows, wtedy instalacja programu rozruchwego Windows czy Linux zostanie uruchomiona od razu.
W innym przypadku będziemy musieli aktualizować instalacje Linuxa jeszcze raz.
Następnie tworzymy partycje Linuksowe, najlepiej wybrać „Podziel automatycznie”, jeżeli robimy ręczny podział to wybieramy, format plików EXT3, zalecane EXT4 punkt montowania „/” czyli root.
Kolejną tworzoną partycją jest partycja SWAP, wielkości około 2 GB - 4GB. resztę miejsca na dysku wykorzystujemy na utworzenie partycji /Home.
Mandriva wykryje i zainstaluje dyski Windows a Windows niestety nie wykrywa dysków Linuksowych, teraz zatwierdzamy wszystko i nastąpi formatowanie partycji Linux i przejście dalej.
Instalacja pakietów wybór grup pakietów, Stacja robocza Komputer biurowy, Programy biurowe, procesory tekstu, arkusze kalkulacyjne, przeglądarki, pdf, itp. komputer do gier, proste gry zręcznościowe, planszowe, strategiczne itp.
Korzystanie z multimediów, programy do odtwarzania, edycji dźwięku i video.
Korzystanie z internetu, zestaw narzędzi do czytania i wysyłania poczty i grup dyskusyjnych, oraz przeglądania sieci WEB.
Komputer sieciowy, programy klientów dla różnych protokołów, w tym ssh.
Konfiguracja, narzędzia ułatwiające konfiguracje komputera.
Stacja robocza dla naukowca narzędzia dla konsoli, edytory, powłoki, narzędzia plikowe, terminale. Programowanie, biblioteki do programowania w C i C++, programy i pliki nagłówkowe.
Dokumentacja, podręczniki i HOWTO dotyczące Linuksa i wolnego oprogramowania, LSB podstawa standardu Linuksa.
Obsługa aplikacji ze źródeł trzecich, serwer WWW/FTP , serwer Apache oraz Pro-Ftpd.
Poczta, Narzędzia pracy grupowej, News, serwer pocztowy Postfix, serwer grup dyskusyjnych. Bazy danych, serwer baz danych Postgre SQL lub MySQL.
Zapora sieciowa, router, zabezpieczenie komputera przed Hackerami DNS/NIS, serwer systemu Serwer sieciowy, serwery NFS, SMB, SSH, oraz serwer pośredniczący.
Środowisko graficzne Stacja robocza z KDE, podstawowe środowisko graficzne wraz z zestawem towarzyszących narzędzi.
Stacja robocza z GNOME, środowisko graficzne z przyjaznymi dla użytkownika zestawami aplikacji oraz inne pulpity graficzne.
Klikamy na przycisk OK i czekamy na zainstalowanie Linuksa.
Hasło root-a W tym punkcie instalacji należy ustawić hasło root-a czyli administratora.
Pamiętaj, aby hasło nie było zbyt łatwe do odgadnięcia ani też zbyt skomplikowane.
Użytkownicy W tym miejscu możesz dodać zwykłych użytkowników, utworzyć ich konta.
Automatyczne logowanie na komputerze Możesz skonfigurować tak system, aby przy ładowaniu automatycznie logował wybranego użytkownika.
Druid konfiguracji sieci W tym punkcie możemy skonfigurować sieć oraz ustawić nasze połączenie z internetem.
Różne w tym punkcie możemy skonfigurować, drukarkę, mysz, możemy wybrać i przetestować posiadaną przez nas mysz.
Strefa czasowa wybrana jest automatycznie na podstawie języka instalacji systemu, można ją zmienić w tym miejscu ręcznie.
Oraz pytanie gdzie ma być zinstalowany program startowy LILIO, najlepiej odznaczyć Pierwszy sektor MBR.
Karta dźwiękowa, konfiguracja X, karta graficzna oraz ustawiamy rozdzielczość i głębie kolorów ekranu.
Koniec Wyjmujemy płytę instalacyjną z napędu i nastąpi samoczynne restartowanie komputera.
Teraz przy starcie możemy wybrać system operacyjny Windows lub Mandriva Linux.
niedziela, 4 marca 2012
Pidgin z lepszą obsługą G-G
Właśnie zainstalowałem sobie nowego Pitgin-a z lepszą obsługą G-G.
O to jak to zrobić za pomocą Terminalu w Ubuntu.
Program można wgrać wykonując w terminalu kolejno polecenia:
1. sudo add-apt-repository ppa:ferramroberto/pidgin
2. sudo apt-get update
3. sudo apt-get install pidgin
Sprawdziłem działa a czy lepiej to się okarze.
O to jak to zrobić za pomocą Terminalu w Ubuntu.
Program można wgrać wykonując w terminalu kolejno polecenia:
1. sudo add-apt-repository ppa:ferramroberto/pidgin
2. sudo apt-get update
3. sudo apt-get install pidgin
Sprawdziłem działa a czy lepiej to się okarze.
Windows czy Linux?
Oto jest pytanie!?
Czytałem ostatnio kilka artykułów i innych opracowań na temat Windowsa i Linux-a.
I mam nieodparte wrażenie, że wielu, którzy opisuj zalety i wady obu systemów albo piszą to, co gdzieś przeczytali lub usłyszeli.
Ale na pewno nie mieli do czynienia Linux-em i z Windowsem może też, bo czasem piszą tak jakby nigdy nie instalowali tych systemów?.
Nie mam zamiaru rozbierania na czynniki pierwsze ani jednego ani drugiego systemu nie oto mi chodzi.
Moim zamiarem jest udowodnić, że system Linux jest takim samym systemem dla przeciętnego Kowalskiego jak Windows.
Co niektórzy opisują wersje np. SUSE, Mandriva, jakieś opracowania pudełkowe, za które trzeba płaci jakieś tam sumy.!?
Pisanie, że Linux nie jest dla Kowalskiego to dla mnie oszustwo, jest to zniechęcanie albo próba marginalizowania systemu Linux.
Wszystkie, Linux-y są dostępne w wersji OPEN które można ściągnąć bez opłat, z prawem do legalnej instalacji i darmowego oprogramowania.
Dla mnie jest Mitem to, że Linux jest trudny w instalacji, że przeciętny lub nowy użytkownik typu Kowalski sobie nie poradzi!
A ja pytam a z Windowsem sobie poradzi????
1. Instalacja Ubuntu czy Mandriva to małe różnice w interfejsie graficznym
Powiedziałbym, że Linux jest prostszy w instalacji niż Windows, interfejs graficzny zadaje pytanie o język, wybieramy oczywiście polski, następnie zapytuje się czy System ma być Zainstalowany lub Wypróbowany bez instalacji na twardym dysku, wybieramy, co nam odpowiada.
A Windows możemy wypróbować przed zainstalowaniem?
2. Strefa czasowa
Następne pytanie o strefę czasową, układ klawiatury, instalator jest bardzo intuicyjny, przyciskając tylko ENTER wszystko przebiegnie bez zakłóceń i wszystko zostanie wybrane poprawnie.
3. Partycjonowanie
Pytanie o miejsce instalacji i w jaki sposób będzie przydzielona przestrzeń dyskowa?
Mamy wybór:
- na partycji w istniejącym systemie Windows,(jeżeli Win. jest zainstalowany)
- cały dysk
- podział dysku zaawansowany
Zaawansowany pozwala mi utworzyć dowolną ilość partycji skonfigurować dysk według moich potrzeb, wybrać system plików i nadać im dowolne nazwy np.: PROGRAMY, INNE, itp. trzeba tylko wiedzieć, że partycja /root jest niezbędna, oraz jaką chcemy mieć wielkość partycji, oraz to że przed nazwą trzeba dodać Punkt Montowania a wygląda tak / i wszystko.(są inne wewnętrzne podziały partycji, ale tego Kowalski nie musi wiedzieć, bo mu to nie potrzebne) TRUDNE???
Z automatu to partycje /root, SWAP i /HOME i tyle.
Wszystko jest wyświetlone i podpisane i przeciętny Kowalski umiejący czytać i patrzyć na pewno nie będzie miał żadnych problemów.
Zawsze można wybrać opcje cały dysk, podziel automatycznie i problem z głowy.
A w Windows nie jest to możliwe, choć można po uruchomieniu można nadać nazwy dyskom to i tak przed nazwą, jaką nadamy wyświetli się, jaki to dysk C:, D: czy inny.
W systemie Windows też wszystko proste przy instalacji, ale jak trzeba usunąć np. stary system i zrobić podział dysku na nowe partycje to chcę powiedzieć, że, w Linux jest to na pewno łatwiejsze, interfejs graficzny i intuicyjna instalacja systemu rozwiązuje większość problemów związanych z instalacją.
4. Instalacja pakietów
Po zakończeniu partycjonowania, rozpoczyna się instalacja pakietów.
Wybór pakietów, sterowników do kart, urządzeń oraz ustawień odbywa się intuicyjnie przez system.
WIFI także zostaje uruchomione w trakcie instalacji.
Nie musimy w to ingerować, choć w Mandriva możemy przed zainstalowaniem, jeżeli wybierzemy opcje zaawansowane mamy możliwość wybrania powłoki KDE czy GNU i pakietów, ale to dla tych, którzy wiedza, czego chcą.
Kowalski i tak będzie miał możliwość zmian po instalacyjnych po uruchomieniu systemu.
Jeszcze standardowo tak jak w Windows nazwa administratora hasło – konieczne, odznaczenie czy uruchomienie systemu automatyczne czy po wpisaniu hasła, czyli nic nowego.
Pytanie gdzie ma być zainstalowany system LILIO-, czyli pakiet startowy, choć są możliwości wyboru zalecam ENTER bez zmian.
5. Pogram rozruchowy
Program rozruchowy wyświetlany przed pierwszym uruchomieniem pozwala na sprawdzenie poprawności instalacji sprzętu i wypróbowaniu ustawień np. rozdzielczości, połączenie z Internetem itp. wszystko czarno na białym.
I Kowalski będzie wiedział, co wybrać, nawet, gdy nic nie zrobi to system i tak się uruchomi i będzie działał poprawnie.
Klikamy dalej.
6. Dysk startowy
Po kliknięciu morzymy jeszcze utworzyć dysk startowy.
Powiem strzeże na początku robiłem dyski startowe, ale obecnie nie korzystam z tej opcji.
Jakoś do dziś nie miałem okazji wypróbować takiego dysku startowego.
Nie wiem czy, ale może zasługa systemu.
Jeżeli samemu się nic nie zepsuje to system działa bez zarzutu, choć nie jest to takie proste coś zepsuć, bo jeżeli nie jesteśmy zalogowani jako /root to nie możemy zagrozić systemowi.
7. Pierwsze uruchomienie
System restartuje, prosi wyjęcie dysku instalacyjnego i naciśnięcie ENTER.
No i mamy swojego Linux-a.
Możemy sprawdzić, co mamy w PROGRAMY i pierwsze odkrycie programy są pogrupowane w zakładkach tematycznych ładnie i zgrabnie.
W zakładce miejsce mamy dostęp do Katalog Domowy i folderów tematycznie np.: Wideo, Pobrane itp., Komputer i mamy dostęp do CD - DVD, System plików, Dyski wymienne, oraz Sieć.
System i tu mamy Preferencje a w nich możemy zmienić wszystko od wyglądu pulpitu po wybór klawiatury czy wygląd okien.
Administracja a tam wszystko od zmiany języka, menedżer aktualizacji, po sprzątanie systemu.
Proste i wszystko czytelne.
Linux posiada wiele aplikacji, które są w nieprzebranych ilościach, za darmo w repozytoriach i można konfigurować system dowolnie w zależności od potrzeb i upodobań Kowalskiego.
Następny MIT to, że z instalacją systemu to sobie jeszcze można poradzić, ale instalacja aplikacji to praca tylko dla znawców systemu!
Ubuntu, Centrum Oprogramowania to interfejs graficzny jest prosty w obsłudze posiada całe repozytorium programów z opisami, co, do czego jest.
Następna bajka to konfiguracja systemu i jakiekolwiek zmiany to tylko specjaliści, Bzdura!
W Mandriva Centrum Sterowania pozwala na kompleksowa obsługę systemu nawet bez znajomości systemu, wszystko ładnie wyświetlone i podpisane.
W Ubuntu podobnie Centrum oprogramowania Ubuntu, oraz zakładki Preferencje oraz Administracja załatwiają wszystko bez znajomości szczegółów.
Owszem są paczki, które trzeba nieraz zainstalować w Terminalu i wiersza poleceń, ale muszę stwierdzić, że jeżeli ktoś umie czytać, pisać i umie się posługiwać Internetem to sprawa jest prosta wpisując w wyszukiwarkę potrzebną frazę z nazwą paczki (pliku) z zapytaniem o sposób oraz polecenia do instalacji w konsoli wszystko staje się proste.
Innym sposobem może być ściąganie paczek deb, klikamy dwa razy na taka paczkę i instalacja rozpoczyna się podobnie jak w Windows pliki exe.
Linux instalując się instaluje całe oprogramowanie i sterowniki do wszystkich urządzeń, przez te lata, kiedy używam systemów Linux raz tylko szukałem sterowników i to ADSL-a z NETII.
Ale obecnie nawet z tym nie ma problemów poza wpisaniem loginu i hasła do logowania nic więcej nie potrzeba.
A w Windows muszę mieć płytkę instalacyjną ADSL.
System odporny na ataki wirusów w przeciwieństwie do Windows.
W Linux jak na razie nie miałem przygód z wirusami.
Ilość wirusów w Windows nie raz odbiera chęć do ściągania, czegokolwiek.
Choć programy antywirusowe działają to w zamian zwalniają mimo wszystko system.
Ponadto Windows nie wiedzieć, dlaczego rozrasta się i ciągle mu brakuje miejsca na dysku C:
Dysk D: w moim komputerze od lat jest przeznaczony na D:\Program Files zamiast C:\Program Files.
Po prostu instalacje wszystkich programów, które zabierają wiele miejsca instaluję na D: po to, aby jak najmniej miejsca zajmować na C:, ale i tak przynajmniej raz do roku robię format i system od nowa, no i znów na jakiś czas system „śmiga póki się nie zamuli”.
To na moim starym stacjonarnym komputerze, ale na laptopach Ubuntu 10.10, w komputerze szwagra którym się tez opiekuje Mandriva 2008-spring.
I dowodem na prostotę Linux-a jest mój szwagier, choć kiedyś dawno miał coś do czynienia z Windows, ale nic z tego nie pamięta zdecydowałem, że zainstaluje na jego komputer system Mandriva, ma na nim wszystko, co potrzebuje do obsługi Internetu, odtwarzania plików MP3, filmów oraz pakiet Open Office, program do obsługi nagrywania CD - DVD.
I o dziwo sobie radzi, wygląd systemu Mendriva z powłoką KDE wygląda jak Windows.
System plików nic skomplikowanego jak w Windows trzeba się nauczyć, co gdzie jest i tak samo w Linux - i tu i tu trzeba się trochę pouczyć i zapamiętać, co gdzie jest..
Patrząc od strony budowy systemów to owszem jest między nimi różnica tak jak między wodą i ogniem, ale biorąc pod uwagę ich zastosowanie to służą do tego samego.
Dla mnie i wielu moich znajomych, którym instalowałem system Linux jest jedno pewne, że jednak system ten jest stabilniejszy, zdecydowanie brak komunikatów o zagrożeniach ze strony wirusów, obsługa tak samo prosta jak w Windows.
Ale przede wszystkim, co przemawia, za Linux-em to fakt, iż jest systemem OPEN, jest bezpłatny, oprogramowanie jest dostępne tak samo bezpłatnie i to, że jest oprogramowaniem po zainstalowaniu LEGALNYM.
I nie zgadzam się z poglądem, że Linux jest systemem tylko dla Maniaków i nie może zaoferować zwykłemu Kowalskiemu funkcjonalnego i przyjemnego środowiska do codziennej pracy.
Czytałem ostatnio kilka artykułów i innych opracowań na temat Windowsa i Linux-a.
I mam nieodparte wrażenie, że wielu, którzy opisuj zalety i wady obu systemów albo piszą to, co gdzieś przeczytali lub usłyszeli.
Ale na pewno nie mieli do czynienia Linux-em i z Windowsem może też, bo czasem piszą tak jakby nigdy nie instalowali tych systemów?.
Nie mam zamiaru rozbierania na czynniki pierwsze ani jednego ani drugiego systemu nie oto mi chodzi.
Moim zamiarem jest udowodnić, że system Linux jest takim samym systemem dla przeciętnego Kowalskiego jak Windows.
Co niektórzy opisują wersje np. SUSE, Mandriva, jakieś opracowania pudełkowe, za które trzeba płaci jakieś tam sumy.!?
Pisanie, że Linux nie jest dla Kowalskiego to dla mnie oszustwo, jest to zniechęcanie albo próba marginalizowania systemu Linux.
Wszystkie, Linux-y są dostępne w wersji OPEN które można ściągnąć bez opłat, z prawem do legalnej instalacji i darmowego oprogramowania.
Dla mnie jest Mitem to, że Linux jest trudny w instalacji, że przeciętny lub nowy użytkownik typu Kowalski sobie nie poradzi!
A ja pytam a z Windowsem sobie poradzi????
1. Instalacja Ubuntu czy Mandriva to małe różnice w interfejsie graficznym
Powiedziałbym, że Linux jest prostszy w instalacji niż Windows, interfejs graficzny zadaje pytanie o język, wybieramy oczywiście polski, następnie zapytuje się czy System ma być Zainstalowany lub Wypróbowany bez instalacji na twardym dysku, wybieramy, co nam odpowiada.
A Windows możemy wypróbować przed zainstalowaniem?
2. Strefa czasowa
Następne pytanie o strefę czasową, układ klawiatury, instalator jest bardzo intuicyjny, przyciskając tylko ENTER wszystko przebiegnie bez zakłóceń i wszystko zostanie wybrane poprawnie.
3. Partycjonowanie
Pytanie o miejsce instalacji i w jaki sposób będzie przydzielona przestrzeń dyskowa?
Mamy wybór:
- na partycji w istniejącym systemie Windows,(jeżeli Win. jest zainstalowany)
- cały dysk
- podział dysku zaawansowany
Zaawansowany pozwala mi utworzyć dowolną ilość partycji skonfigurować dysk według moich potrzeb, wybrać system plików i nadać im dowolne nazwy np.: PROGRAMY, INNE, itp. trzeba tylko wiedzieć, że partycja /root jest niezbędna, oraz jaką chcemy mieć wielkość partycji, oraz to że przed nazwą trzeba dodać Punkt Montowania a wygląda tak / i wszystko.(są inne wewnętrzne podziały partycji, ale tego Kowalski nie musi wiedzieć, bo mu to nie potrzebne) TRUDNE???
Z automatu to partycje /root, SWAP i /HOME i tyle.
Wszystko jest wyświetlone i podpisane i przeciętny Kowalski umiejący czytać i patrzyć na pewno nie będzie miał żadnych problemów.
Zawsze można wybrać opcje cały dysk, podziel automatycznie i problem z głowy.
A w Windows nie jest to możliwe, choć można po uruchomieniu można nadać nazwy dyskom to i tak przed nazwą, jaką nadamy wyświetli się, jaki to dysk C:, D: czy inny.
W systemie Windows też wszystko proste przy instalacji, ale jak trzeba usunąć np. stary system i zrobić podział dysku na nowe partycje to chcę powiedzieć, że, w Linux jest to na pewno łatwiejsze, interfejs graficzny i intuicyjna instalacja systemu rozwiązuje większość problemów związanych z instalacją.
4. Instalacja pakietów
Po zakończeniu partycjonowania, rozpoczyna się instalacja pakietów.
Wybór pakietów, sterowników do kart, urządzeń oraz ustawień odbywa się intuicyjnie przez system.
WIFI także zostaje uruchomione w trakcie instalacji.
Nie musimy w to ingerować, choć w Mandriva możemy przed zainstalowaniem, jeżeli wybierzemy opcje zaawansowane mamy możliwość wybrania powłoki KDE czy GNU i pakietów, ale to dla tych, którzy wiedza, czego chcą.
Kowalski i tak będzie miał możliwość zmian po instalacyjnych po uruchomieniu systemu.
Jeszcze standardowo tak jak w Windows nazwa administratora hasło – konieczne, odznaczenie czy uruchomienie systemu automatyczne czy po wpisaniu hasła, czyli nic nowego.
Pytanie gdzie ma być zainstalowany system LILIO-, czyli pakiet startowy, choć są możliwości wyboru zalecam ENTER bez zmian.
5. Pogram rozruchowy
Program rozruchowy wyświetlany przed pierwszym uruchomieniem pozwala na sprawdzenie poprawności instalacji sprzętu i wypróbowaniu ustawień np. rozdzielczości, połączenie z Internetem itp. wszystko czarno na białym.
I Kowalski będzie wiedział, co wybrać, nawet, gdy nic nie zrobi to system i tak się uruchomi i będzie działał poprawnie.
Klikamy dalej.
6. Dysk startowy
Po kliknięciu morzymy jeszcze utworzyć dysk startowy.
Powiem strzeże na początku robiłem dyski startowe, ale obecnie nie korzystam z tej opcji.
Jakoś do dziś nie miałem okazji wypróbować takiego dysku startowego.
Nie wiem czy, ale może zasługa systemu.
Jeżeli samemu się nic nie zepsuje to system działa bez zarzutu, choć nie jest to takie proste coś zepsuć, bo jeżeli nie jesteśmy zalogowani jako /root to nie możemy zagrozić systemowi.
7. Pierwsze uruchomienie
System restartuje, prosi wyjęcie dysku instalacyjnego i naciśnięcie ENTER.
No i mamy swojego Linux-a.
Możemy sprawdzić, co mamy w PROGRAMY i pierwsze odkrycie programy są pogrupowane w zakładkach tematycznych ładnie i zgrabnie.
W zakładce miejsce mamy dostęp do Katalog Domowy i folderów tematycznie np.: Wideo, Pobrane itp., Komputer i mamy dostęp do CD - DVD, System plików, Dyski wymienne, oraz Sieć.
System i tu mamy Preferencje a w nich możemy zmienić wszystko od wyglądu pulpitu po wybór klawiatury czy wygląd okien.
Administracja a tam wszystko od zmiany języka, menedżer aktualizacji, po sprzątanie systemu.
Proste i wszystko czytelne.
Linux posiada wiele aplikacji, które są w nieprzebranych ilościach, za darmo w repozytoriach i można konfigurować system dowolnie w zależności od potrzeb i upodobań Kowalskiego.
Następny MIT to, że z instalacją systemu to sobie jeszcze można poradzić, ale instalacja aplikacji to praca tylko dla znawców systemu!
Ubuntu, Centrum Oprogramowania to interfejs graficzny jest prosty w obsłudze posiada całe repozytorium programów z opisami, co, do czego jest.
Następna bajka to konfiguracja systemu i jakiekolwiek zmiany to tylko specjaliści, Bzdura!
W Mandriva Centrum Sterowania pozwala na kompleksowa obsługę systemu nawet bez znajomości systemu, wszystko ładnie wyświetlone i podpisane.
W Ubuntu podobnie Centrum oprogramowania Ubuntu, oraz zakładki Preferencje oraz Administracja załatwiają wszystko bez znajomości szczegółów.
Owszem są paczki, które trzeba nieraz zainstalować w Terminalu i wiersza poleceń, ale muszę stwierdzić, że jeżeli ktoś umie czytać, pisać i umie się posługiwać Internetem to sprawa jest prosta wpisując w wyszukiwarkę potrzebną frazę z nazwą paczki (pliku) z zapytaniem o sposób oraz polecenia do instalacji w konsoli wszystko staje się proste.
Innym sposobem może być ściąganie paczek deb, klikamy dwa razy na taka paczkę i instalacja rozpoczyna się podobnie jak w Windows pliki exe.
Linux instalując się instaluje całe oprogramowanie i sterowniki do wszystkich urządzeń, przez te lata, kiedy używam systemów Linux raz tylko szukałem sterowników i to ADSL-a z NETII.
Ale obecnie nawet z tym nie ma problemów poza wpisaniem loginu i hasła do logowania nic więcej nie potrzeba.
A w Windows muszę mieć płytkę instalacyjną ADSL.
System odporny na ataki wirusów w przeciwieństwie do Windows.
W Linux jak na razie nie miałem przygód z wirusami.
Ilość wirusów w Windows nie raz odbiera chęć do ściągania, czegokolwiek.
Choć programy antywirusowe działają to w zamian zwalniają mimo wszystko system.
Ponadto Windows nie wiedzieć, dlaczego rozrasta się i ciągle mu brakuje miejsca na dysku C:
Dysk D: w moim komputerze od lat jest przeznaczony na D:\Program Files zamiast C:\Program Files.
Po prostu instalacje wszystkich programów, które zabierają wiele miejsca instaluję na D: po to, aby jak najmniej miejsca zajmować na C:, ale i tak przynajmniej raz do roku robię format i system od nowa, no i znów na jakiś czas system „śmiga póki się nie zamuli”.
To na moim starym stacjonarnym komputerze, ale na laptopach Ubuntu 10.10, w komputerze szwagra którym się tez opiekuje Mandriva 2008-spring.
I dowodem na prostotę Linux-a jest mój szwagier, choć kiedyś dawno miał coś do czynienia z Windows, ale nic z tego nie pamięta zdecydowałem, że zainstaluje na jego komputer system Mandriva, ma na nim wszystko, co potrzebuje do obsługi Internetu, odtwarzania plików MP3, filmów oraz pakiet Open Office, program do obsługi nagrywania CD - DVD.
I o dziwo sobie radzi, wygląd systemu Mendriva z powłoką KDE wygląda jak Windows.
System plików nic skomplikowanego jak w Windows trzeba się nauczyć, co gdzie jest i tak samo w Linux - i tu i tu trzeba się trochę pouczyć i zapamiętać, co gdzie jest..
Patrząc od strony budowy systemów to owszem jest między nimi różnica tak jak między wodą i ogniem, ale biorąc pod uwagę ich zastosowanie to służą do tego samego.
Dla mnie i wielu moich znajomych, którym instalowałem system Linux jest jedno pewne, że jednak system ten jest stabilniejszy, zdecydowanie brak komunikatów o zagrożeniach ze strony wirusów, obsługa tak samo prosta jak w Windows.
Ale przede wszystkim, co przemawia, za Linux-em to fakt, iż jest systemem OPEN, jest bezpłatny, oprogramowanie jest dostępne tak samo bezpłatnie i to, że jest oprogramowaniem po zainstalowaniu LEGALNYM.
I nie zgadzam się z poglądem, że Linux jest systemem tylko dla Maniaków i nie może zaoferować zwykłemu Kowalskiemu funkcjonalnego i przyjemnego środowiska do codziennej pracy.
Podstawowe polecenia Linux
W Linuksie polecenia są plikami wykonywalnymi.
cd nazwa_katalogu <> zmień katalog bieżący na podkatalog o nazwie nazwa_katalogu
cd.. <> idź do katalogu „piętro wyżej”
cp nazwa1 ~/katalogx/nazwa2 <> kopiuj plik nazwa1 do katalogu katalogx nadając mu nazwę
nazwa2
W niektórych wersjach linuksa trzeba podać zamiast ~ pełną nazwę ścieżki
prowadzącej od katalogu tzw. korzenia / root do katalogu o nazwie katalogx.
Katalog
korzenia / znajduje się na szczycie nadrzędno – podrzędnej, hierarchicznej struktury katalogów
zawierających różne pliki.
Nazwa katalogu root może nastręczyć początkowemu użytkownikowi linuksa pewne kłopoty
wynikające z faktu, że ta sama nazwa „root” jest standardowo przydzielana przez system
administratorowi „superuser”. oznacza nazwę administratora jako „specjalnego”
użytkownika.
Na szczęście kontekst występowania obydwu nazw root jest zazwyczaj różny i po
pewnym czasie pracy z linuksem nie zachodzą już nieporozumienia.
mv nazwa1 nazwa2 <> zmień nazwę pliku
ls –l <> listuj (wyświetl nazwy plików) znajdujących się w bieżącym katalogu w postaci „l” skrót od
long czyli długiej, pełnej, podając je w porządku alfabetycznym i specyfikując prawo
dostępu, nazwę właściciela pliku, nazwę grupy, rozmiar pliku w bajtach, datę i czas ostatniej
modyfikacji oraz nazwę pliku „moj_plik”.
ls –l <> po tej komendzie na ekranie zobaczymy na przykład rwrwr1 wsosn zmit 32000 july 7 8:43 moj_plik
co oznacza, że w bieżącym katalogu jest tylko jeden plik o nazwie mój_plik.
ls –ltr <> wyświetla te same informacje ale w innej kolejności – w tym przypadku kierując się
czasem ostatniej modyfikacji pliku (t – ang. time) oraz stosując kolejność „od najstarszej do
najmłodszej modyfikacji” „r – reverse”.
alias rozkaz_nasz = ‘rozkaz_linuksa’> zastępuje rozkaz w apostrofach innym, zdefiniowanym
samodzielnie, na przykład
alias ll = ‘ls – l’
alias bb = ‘telnet 192.168.1.104’ <> jak wyżej, wygodna forma pozwalająca szybko połączyć
się z wybranym komputerem
unalias ll <> odwołanie w/w rozkazu alias ll
mkdir nazwa_katal <> utwórz katalog o nazwie nazwa_katal
chmod plik1 +x <> nadaj zbiorowi o nazwie plik1 prawo wykonywania
rm *.* <>usuń wszystkie zbiory z bieżącego katalogu (to znaczy z tego katalogu, w którym jesteś
w danej chwili)
rmdir kat1 <> usuń katalog o nazwie kat1
rm –i *.* <> i = inquire, usuń wszystkie zbiory z bieżącego katalogu upewniając się przy każdym
zbiorze, czy rzeczywiście chcesz go usunąć. Dla bezpieczeństwa warto zdefiniować alias,
alias rm
= ‘rm – i’ który pozwoli uniknąć przypadkowego skasowania potrzebnego zbioru.
rm –rf> usuń cały katalog razem z zawartością
cat nazwa 1 nazwa 2 > nazwa 3 <> połącz zbiory, katenacja zbiorów
startx <>rozkaz uruchamiania interfejsu graficznego (powłoki)
su <> „super user” zalogowanie się jako administrator.
Zachodzi potrzeba podania hasła
administratora.
pwd <> gdzie ja jestem, jaka jest nazwa katalogu w którym obecnie znajduję się?
cd> powrót do home directory z dowolnego miejsca
Można adresować wyniki poleceń, na ekran, drukarkę, do innego pliku
ls > nazwa_pliku_zawierającego_spis_plików
ls -al | less <> pokazuj pliki stronami
ls -al | lpr <> wyślij listę na drukarkę
Poszukiwanie pliku
Wildcard'y dla poleceń kopiowania: dowolny znak ?, dowolny ciąg znaków *
[abc], [0-9] – dowolny znak z podanego zakresu
[^abc], [^0-9] – dowolny znak spoza podanego zakresu
Gdy pracujemy w trybie tekstowym, można wykorzystać polecenia find lub grep opatrzone
odpowiednimi parametrami:
find punkt startowy -name nazwa_poszukiwanego_pliku -print
na przykład
find . –name mfp.f –print <> znajdź plik o nazwie mfp.f , rozpoczynając poszukiwanie od
bieżącego katalogu
find / -name h.dat –print <> znajdź plik o nazwie h.dat, rozpoczynając poszukiwanie od katalogu
root (/), czyli w praktyce – wszędzie.
find / -name *readme* print <> znajdź, ignorując wielkie i małe litery, plik który zawiera ciąg
liter (string) *readme* <> rozpoczynając poszukiwanie od katalogu root (/)
parametr -size +n (co najmniej n) lub -n (co najwyżej n) bloków o rozmiarze 512 kB <>,
mogą być to inne jednostki np. c – bajty, k – kilobajty, np. find ~ -size +20k (k jak kilobajty)
Jeśli spodziewamy się, Że wynikiem poszukiwań będzie długa lista różnych „adresów”
poszukiwanego obiektu, celowe jest użycie znaku | less na końcu, który umożliwia tronicowanie
tej listy.
grep ciąg_znaków nazwa_zbioru <> znajdź ciąg znaków w zbiorze.
man nazwa_polecenia <> wyświetlenie pomocy do danego polecenia
przesłanie wyniku działania jakiejś instrukcji do pliku
> nazwapliku – tworzy nowy plik o podanej nazwie
>> nazwa pliku – dokatenowuje do istniejącego pliku jeśli taki jest
ps wyświetlanie informacji o procesach
/ to katalog główny natomiast ~ to katalog domowy bieżącego użytkownika. ~username to
katalog dopmowy zadanego użytkownika. Natomiast . to katalog bieżący a .. to katalog o jeden
poziom wyżej.
cd nazwa_katalogu <> zmień katalog bieżący na podkatalog o nazwie nazwa_katalogu
cd.. <> idź do katalogu „piętro wyżej”
cp nazwa1 ~/katalogx/nazwa2 <> kopiuj plik nazwa1 do katalogu katalogx nadając mu nazwę
nazwa2
W niektórych wersjach linuksa trzeba podać zamiast ~ pełną nazwę ścieżki
prowadzącej od katalogu tzw. korzenia / root do katalogu o nazwie katalogx.
Katalog
korzenia / znajduje się na szczycie nadrzędno – podrzędnej, hierarchicznej struktury katalogów
zawierających różne pliki.
Nazwa katalogu root może nastręczyć początkowemu użytkownikowi linuksa pewne kłopoty
wynikające z faktu, że ta sama nazwa „root” jest standardowo przydzielana przez system
administratorowi „superuser”. oznacza nazwę administratora jako „specjalnego”
użytkownika.
Na szczęście kontekst występowania obydwu nazw root jest zazwyczaj różny i po
pewnym czasie pracy z linuksem nie zachodzą już nieporozumienia.
mv nazwa1 nazwa2 <> zmień nazwę pliku
ls –l <> listuj (wyświetl nazwy plików) znajdujących się w bieżącym katalogu w postaci „l” skrót od
long czyli długiej, pełnej, podając je w porządku alfabetycznym i specyfikując prawo
dostępu, nazwę właściciela pliku, nazwę grupy, rozmiar pliku w bajtach, datę i czas ostatniej
modyfikacji oraz nazwę pliku „moj_plik”.
ls –l <> po tej komendzie na ekranie zobaczymy na przykład rwrwr1 wsosn zmit 32000 july 7 8:43 moj_plik
co oznacza, że w bieżącym katalogu jest tylko jeden plik o nazwie mój_plik.
ls –ltr <> wyświetla te same informacje ale w innej kolejności – w tym przypadku kierując się
czasem ostatniej modyfikacji pliku (t – ang. time) oraz stosując kolejność „od najstarszej do
najmłodszej modyfikacji” „r – reverse”.
alias rozkaz_nasz = ‘rozkaz_linuksa’> zastępuje rozkaz w apostrofach innym, zdefiniowanym
samodzielnie, na przykład
alias ll = ‘ls – l’
alias bb = ‘telnet 192.168.1.104’ <> jak wyżej, wygodna forma pozwalająca szybko połączyć
się z wybranym komputerem
unalias ll <> odwołanie w/w rozkazu alias ll
mkdir nazwa_katal <> utwórz katalog o nazwie nazwa_katal
chmod plik1 +x <> nadaj zbiorowi o nazwie plik1 prawo wykonywania
rm *.* <>usuń wszystkie zbiory z bieżącego katalogu (to znaczy z tego katalogu, w którym jesteś
w danej chwili)
rmdir kat1 <> usuń katalog o nazwie kat1
rm –i *.* <> i = inquire, usuń wszystkie zbiory z bieżącego katalogu upewniając się przy każdym
zbiorze, czy rzeczywiście chcesz go usunąć. Dla bezpieczeństwa warto zdefiniować alias,
alias rm
= ‘rm – i’ który pozwoli uniknąć przypadkowego skasowania potrzebnego zbioru.
rm –rf> usuń cały katalog razem z zawartością
cat nazwa 1 nazwa 2 > nazwa 3 <> połącz zbiory, katenacja zbiorów
startx <>rozkaz uruchamiania interfejsu graficznego (powłoki)
su <> „super user” zalogowanie się jako administrator.
Zachodzi potrzeba podania hasła
administratora.
pwd <> gdzie ja jestem, jaka jest nazwa katalogu w którym obecnie znajduję się?
cd> powrót do home directory z dowolnego miejsca
Można adresować wyniki poleceń, na ekran, drukarkę, do innego pliku
ls > nazwa_pliku_zawierającego_spis_plików
ls -al | less <> pokazuj pliki stronami
ls -al | lpr <> wyślij listę na drukarkę
Poszukiwanie pliku
Wildcard'y dla poleceń kopiowania: dowolny znak ?, dowolny ciąg znaków *
[abc], [0-9] – dowolny znak z podanego zakresu
[^abc], [^0-9] – dowolny znak spoza podanego zakresu
Gdy pracujemy w trybie tekstowym, można wykorzystać polecenia find lub grep opatrzone
odpowiednimi parametrami:
find punkt startowy -name nazwa_poszukiwanego_pliku -print
na przykład
find . –name mfp.f –print <> znajdź plik o nazwie mfp.f , rozpoczynając poszukiwanie od
bieżącego katalogu
find / -name h.dat –print <> znajdź plik o nazwie h.dat, rozpoczynając poszukiwanie od katalogu
root (/), czyli w praktyce – wszędzie.
find / -name *readme* print <> znajdź, ignorując wielkie i małe litery, plik który zawiera ciąg
liter (string) *readme* <> rozpoczynając poszukiwanie od katalogu root (/)
parametr -size +n (co najmniej n) lub -n (co najwyżej n) bloków o rozmiarze 512 kB <>,
mogą być to inne jednostki np. c – bajty, k – kilobajty, np. find ~ -size +20k (k jak kilobajty)
Jeśli spodziewamy się, Że wynikiem poszukiwań będzie długa lista różnych „adresów”
poszukiwanego obiektu, celowe jest użycie znaku | less na końcu, który umożliwia tronicowanie
tej listy.
grep ciąg_znaków nazwa_zbioru <> znajdź ciąg znaków w zbiorze.
man nazwa_polecenia <> wyświetlenie pomocy do danego polecenia
przesłanie wyniku działania jakiejś instrukcji do pliku
> nazwapliku – tworzy nowy plik o podanej nazwie
>> nazwa pliku – dokatenowuje do istniejącego pliku jeśli taki jest
ps wyświetlanie informacji o procesach
/ to katalog główny natomiast ~ to katalog domowy bieżącego użytkownika. ~username to
katalog dopmowy zadanego użytkownika. Natomiast . to katalog bieżący a .. to katalog o jeden
poziom wyżej.
Polecenia w terminalu Ubuntu
Na wstepie powiem że jak do tej pory przydało mi się to tylko raz przy instalacji Mobilnego Modemu Internetowego Huawei, bo był zbyt nowy i w systemie nie było jeszcze sterowników.
Po uruchomieniu terminalu jesteśmy w katalogu użytkownika:
/home/[nazwa użytkownika]
np.terminal.:marek@marek-EasyNote-TK36:~$
Wyświetla informacje o wersji Ubuntu:
lsb_release -a
Chcesz wiedzieć gdzie się znajdujesz i do jakich katalogów możesz przejeść wpisz komendę:
ls
Załóżmy że na pulpicie mamy katalog PIOSENKI i chcemy do niego wejść:
cd Pulpit
Będąc już w pulpicie używamy znowu komendy „ls” by zobaczyć jakie mamy pliki lub katalogi na pulpicie:
ls
Widzimy nasz katalog PIOSENKI Możemy teraz do niego wejść:
cd PIOSENKI
Więcej o możliwościach danej komendy w terminalu wpisz man [nazwa komendy] np.:
man ifconfig
Wejście do danego katalogu np cd Dokumenty:
cd [nazwa katalogu]
Wejście do katalogu root:
cd /
Powrót do poprzedniego katalogu jeżeli jesteśmy w katalogu /home/[nazwa użytkownika], to polecenie wruci nas do katalogu /home:
cd
Tworzenie katalogu np.: mkdir PIOSENKI
mkdir [nazwa katalogu]
Tworzenie pustego pliku np.: PIOSENKI.txt:
touch [nazwa pliku]
Usuwanie pliku np.: rm PIOSENKI.txt:
rm [nazwa pliku]
Usuwanie Dokumenty wraz ze wszystkimi podkatalogami:
rm -r [nazwa katalogu]
Wyświetlenie podręcznika systemowego dla polecenia np.:
man ls
Pomoc dla komendy ls:
man [polecenie]
Zawartości katalogu z informacjami np.: właściciel pliku/katalogu, prawa dostępu:
ls -l
Wyszukiwanie pakietów np.: apt-cache search libqt3:
apt-cache search [pakiet Ubuntu]
Instalowanie programu np.: sudo apt-get install firefox:
sudo apt-get install [nazwa programu]
Odinstalowanie programu np.: sudo apt-get remove firefoxa:
sudo apt-get remove [nazwa programu]
Usuwanie nieużywanych pakietów:
sudo apt-get autoremove
Czyszczenie systemu:
sudo apt-get clean
Naprawianie uszkodzonych pakietów:
sudo dpkg --configure -a
Instalowanie pakietów Debina - przykład instalacja pakietu Debiana adobeair.deb:
sudo dpkg -i adobeair .deb
Rozpakowuje archiwum.tar np do katalogu /adobeair:
cd /adobeair tar -xvf archiwum.tar
Rozpakowuje archiwum.tar.gz np do katalogu /adobeair:
cd /adobeair tar -zxvf archiwum.tar.gz
Rozpakowuje archiwum.tar.bz2 np do katalogu /adobeair:
cd / adobeairtar -jxvf archiwum.tar.bz2
Wyświetlanie kalendarza na bieżący miesiąc:
cal
Wyświetlanie listy wszystkich użytkowników:
who
Wyświetlanie wszystkich aktywnych połączeń z/do twojego systemu:
sudo netstat -tup
Wyświetlanie informacji o procesorze komputera:
cat /proc/cpuinfo
Wyświetlanie informacji o wersji Ubuntu:
cat /proc/version
Wyświetlanie informacji o komputerze, płycie głównej, procesorze i jego architekturze etc:
sudo lshw
Wyświetlanie nazwy jądra systemu operacyjnego, sieciową nazwę systemu i numeru edycji jądra:
uname -a
w prosty sposób pokazywanie aktualnego ruchu w sieci wszystkich urządzeń sieciowych jak np.: modem
DSL,karta Ethernet,etc. Aby użyć tej komendy zainstaluj program CBM. Wpisz w terminalu:
sudo apt-get
-po instalacji wpisz komendę cbm.:
install cbm
-po instalacji wpisz komendę cbm.:
cbm
Wyświetlanie statusu aktywnych interfejsów sieciowych, np twój IP.:
ifconfig
Wyszukiwanie numeru IP strony:
net lookup [adres strony]
Uruchamianie interfejsu wysokiego poziomu dla menedżera pakietów:
aptitude
Uruchomianie interfejsu miksera ALSA, do konfiguracji i przechwytywania dźwięku:
alsamixer
Wyszukiwanie plików w okresowo aktualizowanej bazie danych np.:
locate jpg
Więcej na ten temat można przeczytać w Nieoficjalny przewodnik po Ubuntu 7.10 (Gutsy Gibbon).
Subskrybuj:
Posty (Atom)